«Γιατί εσύ 'σαι το φως και το σκότος, γιατί εσύ 'σαι ο κάθε καημός, της καρδιάς μου ο χτύπος τρελός, μες στη νύχτα του χρόνου ο κρότος.»
Ανάπαιστοι μιας λύπης τετριμμένης, λέξεις θαμπές χωρίς αντίκρισμα ζωής, χίλια εννιακόσια εξηνταέξι «όχι, ψέματα λες» πετάχτηκε ο Δημήτρης, στρυφνός κι αυθάδης όπως πάντα, «όχι, δεν το 'γραψες εσύ, κλεμμένο θα 'ναι κάπου το διάβασες και δεν θυμάσαι, ή κάπου το ξεσήκωσες». Ποιος ξέρει, αγαπητέ Δημήτρη, αν είχες δίκιο αναρωτήθηκα κι εγώ πολλές φορές: του χρόνου ο κρότος - που το βρήκα; Κι όμως, μετά από τόσα χρόνια που τα σκέφτομαι, εκείνο το «εσύ» με τρώει ακόμα, κι όχι οι ρίμες ή το μέτρο, το «εσύ», τόσο εμφατικό (ποιον εννοούσα;), τόσο ιδανικό και τόσο αόριστο, που ακόμα, όταν χάνομαι στα όνειρα και παίρνω αόριστα το δρόμο της ζωής σαν να 'μουν στην αρχή, μου καίει τα χέρια γιατί δεν έχω που να το απευθύνω.
«Γιατί εσύ 'σαι το φως και το σκότος, γιατί εσύ 'σαι ο κάθε καημός, της καρδιάς μου ο χτύπος τρελός, μες στη νύχτα του χρόνου ο κρότος.»
Ανάπαιστοι μιας λύπης τετριμμένης, λέξεις θαμπές χωρίς αντίκρισμα ζωής, χίλια εννιακόσια εξηνταέξι «όχι, ψέματα λες» πετάχτηκε ο Δημήτρης, στρυφνός κι αυθάδης όπως πάντα, «όχι, δεν το 'γραψες εσύ, κλεμμένο θα 'ναι κάπου το διάβασες και δεν θυμάσαι, ή κάπου το ξεσήκωσες». Ποιος ξέρει, αγαπητέ Δημήτρη, αν είχες δίκιο αναρωτήθηκα κι εγώ πολλές φορές: του χρόνου ο κρότος - που το βρήκα; Κι όμως, μετά από τόσα χρόνια που τα σκέφτομαι, εκείνο το «εσύ» με τρώει ακόμα, κι όχι οι ρίμες ή το μέτρο, το «εσύ», τόσο εμφατικό (ποιον εννοούσα;), τόσο ιδανικό και τόσο αόριστο, που ακόμα, όταν χάνομαι στα όνειρα και παίρνω αόριστα το δρόμο της ζωής σαν να 'μουν στην αρχή, μου καίει τα χέρια γιατί δεν έχω που να το απευθύνω.
Ο ΚΡΟΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥBKS.0008483BKS.0008483ΚΑΨΑΛΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣΚΑΨΑΛΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣΠΟΙΗΣΗΚατηγορία: ΠΟΙΗΣΗ •ΚΑΨΑΛΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ στην κατηγορία ΠΟΙΗΣΗ ISBN: 960-325-682-3 Συγγραφέας: ΚΑΨΑΛΗΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ Εκδοτικός οίκος: ΑΓΡΑ Σελίδες: 72 Ημερομηνία Έκδοσης: Απρίλιος 2007 ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ «Γιατί εσύ 'σαι το φως και το σκότος, γιατί εσύ 'σαι ο κάθε καημός, της καρδιάς μου ο χτύπος τρελός, μες στη νύχτα του χρόνου ο κρότος.» Ανάπαιστοι μιας λύπης τετριμμένης, λέξεις θαμπές χωρίς αντίκρισμα ζωής, χίλια εννιακόσια εξηνταέξι «όχι, ψέματα λες» πετάχτηκε ο Δημήτρης, στρυφνός κι αυθάδης όπως πάντα, «όχι, δεν το 'γραψες εσύ, κλεμμένο θα 'ναι κάπου το διάβασες και δεν θυμάσαι, ή κάπου το ξεσήκωσες». Ποιος ξέρει, αγαπητέ Δημήτρη, αν είχες δίκιο αναρωτήθηκα κι εγώ πολλές φορές: του χρόνου ο κρότος - που το βρήκα; Κι όμως, μετά από τόσα χρόνια που τα σκέφτομαι, εκείνο το «εσύ» με τρώει ακόμα, κι όχι οι ρίμες ή το μέτρο, το «εσύ», τόσο εμφατικό (ποιον εννοούσα;), τόσο ιδανικό και τόσο αόριστο, που ακόμα, όταν χάνομαι στα όνειρα και παίρνω αόριστα το δρόμο της ζωής σαν να 'μουν στην αρχή, μου καίει τα χέρια γιατί δεν έχω που να το απευθύνω. Ο ΚΡΟΤΟΣ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση
