Ο ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΣ ΔΑΣΚΑΛΟΣ 1

ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΓΝΩΣΗ ΣΤΙΣ ΑΠΛΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ

Με μορφή διηγημάτων η συγγραφέας μιλά για όλα όσα μαθαίνουμε στη διάρκεια της ζωής μας. Δίνει στοιχεία από την παιδική μας ηλικία, τότε που η φαντασία, το παιχνίδι και η μεγάλη ευαισθησία είναι γνωρίσματά μας. Περιγράφει, για παράδειγμα, τη χαρά του παιδιού όταν κάνει τα πρώτα βήματά του. Παρομοιάζει κατόπιν τη χαρά του με την ελευθερία που νιώθει ο ενήλικας όταν ξεπερνά δύσκολες καταστάσεις.

Για την ανάγκη του ανθρώπου να εκφράσει δύναμη και αφοβία η Κλ. Λυκιαρδοπούλου χρησιμοποιεί συγκεκριμένα παραδείγματα. Τα εμπόδια για την έκφραση της θέλησης αυτής είναι πολλά: η αδιαφορία, ο εγωισμός, η ευθυνοφοβία, οι τύψεις λόγω παρελθοντικών λαθών κτλ. Επισημαίνει ότι ακόμα και το λάθος μπορεί να μας διδάξει κάτι σημαντικό, να μας ωθήσει να γνωρίσουμε τις θετικές και τις αρνητικές μας όψεις. Η γνώση αυτή είναι απαραίτητη πριν αποφασίσουμε να εργαστούμε για την εξισορρόπησή τους. Στο βαθμό που επιτυγχάνουμε το στόχο μας, μπορούμε μετά να μεταφέρουμε τις εμπειρίες μας σε άλλους ανθρώπους για να εργαστούν και αυτοί όπως εμείς και να βιώσουν την αρμονία.