Ο ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΟΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ 1941-1944

203 ΕΦΗΜΕΡΙΔΕΣ ΓΡΑΜΜΕΝΕΣ ΜΕ ΜΕΛΑΝΙ ΚΑΙ ΑΙΜΑ

Όταν μιλάς για Κατοχή, μιλάς για Αντίσταση.
Κι όταν μιλάς για Αντίσταση, το πρώτο που λες είναι
''Απαγορευμένος Αντιστασιακός Τύπος''.

Εφημερίδες χειρόγραφες, ή στον πολύγραφο και δεκάδες τυπωμένες σε μικρά επίπεδα πιεστήρια, σε πρόχειρα τυπογραφεία κρυμμένα σε σοφίτες, σε υπόγεια αλλά και πάνω στα βουνά, αποτελούν το κρυφό σχολειό της λευτεριάς των αδούλωτων Ελλήνων.

Ήταν μια μορφή ατσαλένιας αντίστασης, όχι μόνο γι' αυτούς που έγραφαν, τύπωναν και διακινούσαν τον παράνομο Tύπο, παίζοντας τη ζωή τους κορόνα-γράμματα. Αλλά και όποιος έπαιρνε το τυλιγμένο ''χαρτάκι'', το παράχωνε στον κόρφο του και έτρεχε με την ψυχή στο στόμα, να το διαβάσει με τους δικούς του, κι αυτός έκανε αντίσταση, γιατί τα ίδια φρικτά βασανιστήρια κι ο θάνατος, τον περίμεναν, αν γινόταν αντιληπτός.

Επιδιώξαμε, σε αυτό το ''πανόραμα'' του κατοχικού παράνομου Τύπου, να υπάρχουν, εκπροσωπευτικά, όσο περισσότερες εφημερίδες είναι δυνατόν, από όλες τις οργανώσεις της εποχής εκείνης, όλων των πολιτικών φρονημάτων και των ιδεολογιών.
Ο αριθμός των παράνομων εφημερίδων που εκδόθηκαν κατά τη διάρκεια της κατοχής υπολογίζεται, πάντα, κατά προσέγγιση, ότι ξεπερνάει τις 250 (!), νούμερο τεράστιο, αν ληφθεί υπόψη ότι σε καμία άλλη κατεχομένη χώρα της Ευρώπης, ούτε και σ' αυτή τη Γαλλία, δεν υπήρξαν τόσες πολλές αντιστασιακές εφημερίδες.

Μετά την παρουσίαση του παράνομου κατοχικού Τύπου, δημιουργήσαμε έναν επιπλέον φάκελο, με διάφορα ντοκουμέντα, εφημερίδες νόμιμες πια, περιοδικά, προκηρύξεις, δελτία ενημέρωσης και... ''διαφωτίσεως'', ώστε ο μελετητής να σχηματίσει μια ενδεικτική εικόνα της κατάστασης στην Ελλάδα μετά την απελευθέρωση, τουλάχιστον για τον πρώτο χρόνο, έως ότου να κάνουν την εμφάνισή τους και τα πιο βαριά σύννεφα του Εμφυλίου και να ξεσπάσει η μεγάλη καταιγίδα. Επίσης, παραθέτουμε μικρό μεν αλλά ενδεικτικό δείγμα του ''νόμιμου'' λογοκριμένου Τύπου της Κατοχής.