ΝΟΜΑΔΕΣ - ΟΙ ΓΙΟΙ ΤΟΥ ΑΝΕΜΟΥ

Γιοι του ανέμου, νομάδες αδέλφια μου,
τη γη αλωνίζετε καλοκαίρι χειμώνα,
στα χνάρια π' αφήνετε τη μοίρα μου ψάχνω,
στης ερήμου την άμμο, ταπεινή ανεμώνα.
Του αγέρα παιδιά όπου ορίζει πετάτε,
μια εδώ, μια εκεί τη βοή του αφουγκράζεσθε,
προσκυνάτε το μένος του, στέρια γη δεν πατάτε,
της αλλαγής οπαδοί, και ποτέ δεν κουράζεσθε.