ΜΕΣ ΣΤΟ ΛΕΥΚΟ ΚΑΙ ΜΕΣ ΣΤΟ ΜΑΥΡΟ

ΔΕΚΑΤΕΣΣΕΡΙΣ ΧΕΙΡΑΨΙΕΣ ΜΕ ΤΟ ΧΡΟΝΟ, ΙΙ:
Είναι το πέλαγος που κρύβει
τη σιωπή
γι αυτό τόσο καλά την ομιλούν
τα ψάρια.
Κάτω στην άμμο, στο βυθό
όπου αμφορείς και δύτες
μες τα παλιά ναυάγια που είναι πάντα νέα
κει 'ναι τα μάτια τ' ουρανού
που μας κοιτά με τ' άστρα
κει 'ναι η πορφύρα που κρατά
τα χέρια της βαμμένα. Μια αμυχή λοιπόν αρκεί
για να 'ρθει ο Θεός σου πιο κοντά.