ΜΕΛΑΝΕΣ ΚΗΛΙΔΕΣ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Στο βιβλίο αυτό ο Σπύρος Κουζινόπουλος εστιάζει την έρευνά του σε περιόδους και γεγονότα που σημάδεψαν αρνητικά τη ζωή της Θεσσαλονίκης κατά τους δύο τελευταίους αιώνες. Κάνοντας ευρεία χρήση μαρτυριών και ντοκουμέντων, επιχειρεί να φωτίσει ΅ια σειρά από μελανά στίγματα που κηλίδωσαν την ιστορική διαδρομή της μακεδονικής πρωτεύουσας και της γύρω περιοχής, και είναι εν πολλοίς άγνωστα στο ευρύ κοινό.

Οι σφαγές προκρίτων, αγωνιστών και αμάχων, ως αντίποινα για τη συμμετοχή στην Επανάσταση του 1821, και η πεισματική στάση του διαδόχου Κωνσταντίνου στον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο, η οποία λίγο έλειψε να στοιχίσει στην Ελλάδα την απώλεια της Θεσσαλονίκης, είναι οι δύο πρώτοι σταθμοί αυτής της ιστορικής έρευνας. Ακολουθεί η δράση της φασιστικής οργάνωσης ΕΕΕ κατά το Μεσοπόλεμο, που κορυφώθηκε ΅ε τις ανατριχιαστικές επιθέσεις κατά των Εβραίων της πόλης και τον εμπρησμό του συνοικισμού Κάμπελ. Οι δολοφονίες, τα βασανιστήρια και το κύμα των πολιτικών διώξεων από τη δικτατορία του Μεταξά, καθώς και η αποτρόπαιη «τελετή» της καύσης χιλιάδων βιβλίων μπροστά στο Λευκό Πύργο, αποτελούν την επόμενη «μελανή κηλίδα», ενώ η συνέχεια ανήκει στο ναυάγιο του ατμόπλοιου «Χειμάρα» που το 1947 παρέσυρε στον υγρό τάφο του 383 επιβάτες, στην πλειονότητά τους Θεσσαλονικείς. Τα τελευταία κεφάλαια είναι αφιερωμένα, το ένα στην τρομοκρατία που υπέστησαν οι δημοκρατικοί πολίτες στη Θεσσαλονίκη και στη Μακεδονία την περίοδο των εκλογών «βίας και νοθείας» του 1961, και το άλλο στη ζοφερή περίοδο της χούντας του 1967, ΅ε τις συλλήψεις, τα φονικά βασανιστήρια αλλά και τους ατελείωτους καταλόγους των χιλιάδων Βορειοελλαδιτών που εξορίστηκαν στη Γυάρο.

Το υλικό, οι μαρτυρίες και τα ντοκουμέντα που παρουσιάζουμε, αποτελούν καρπό μακροχρόνιας ιστορικής έρευνας.