Με το βιβλίο αυτό συμπληρώνονται οι δύο προηγούμενοι τόμοι με ιστορικά πορτρέτα -Μεγάλοι Χημικοί: Η Παλιά Φρουρά και Μεγάλοι Χημικοί: Η Χρυσή Εποχή- που αναφέρονται στους σπουδαιότερους χημικούς από την εποχή του Lavoisier έως τα τέλη περίπου του περασμένου αιώνα. Με τους Πρωτοπόρους καλύπτεται πλέον η μεγάλη πλειονότητα των επιφανών χημικών, με την ευρύτερη σημασία της λέξης, αφού την ιδιότητα του χημικού μπορούσαν σε ένα πρώιμο στάδιο να διεκδικήσουν τεχνολόγοι, αλχημιστές, ιατροί, φαρμακοποιοί και ερασιτέχνες «χημικοί φιλόσοφοι». Mετά από μια σύντομη παρουσίαση, στο πρώτο κεφάλαιο, των κυριότερων αλχημιστών, από τους αλεξανδρινούς χρόνους έως τον 13ο αιώνα, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον πρωτοπόρο Παράκελσο -αλχημιστή και ιατρό με μεγάλη επιρροή στους μεταγενέστερους. Στη συνέχεια περνούμε στην «ιατροχυμεία» και τη «χυμεία», μια ενδιάμεση εποχή που καλύπτει δύο αιώνες (16ο-17ο), και χαρακτηρίζεται ως μεταβατική κατάσταση από την αλχημεία στη χημεία. Τελικά φτάνουμε στους πρόδρομους, τους σύγχρονους και σε μερικούς από τους επίγονους του Lavoisier, που καλλιέργησαν συστηματικά πλέον τη χημεία ως αναδυόμενη επιστήμη.
Έτσι, καλύπτονται κυρίως τρεις αιώνες (16ος-18ος) και δύο πολιτιστικές περίοδοι (Αναγέννηση και Διαφωτισμός) -διάστημα κατά το οποίο τέθηκαν οι βάσεις για την ανάπτυξη της σύγχρονης χημείας. Με αργούς ρυθμούς, ξεπερνιέται η αλχημική αντίληψη της ύλης και οι μεταφυσικές προεκτάσεις της και επικρατεί ο ορθολογισμός. Σε σχέση με τις «ευγενέστερες» επιστήμες των μαθηματικών, της αστρονομίας και της φυσικής, η χημεία αρχίζει με αρκετή καθυστέρηση να παίρνει τη θέση της ως αληθινή φυσική επιστήμη. Έτσι εδραιώνεται στη συνείδηση των άλλων επιστημόνων, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα, ως η επιστήμη των μεταμορφώσεων της ύλης που μπορεί να μην κάνει το μόλυβδο χρυσό αλλά πετυχαίνει σπουδαίες επιδόσεις, ερμηνεύοντας παράλληλα τη συμπεριφορά των ουσιών. Επιπλέον, αρχίζει να γίνεται φανερή η προσφορά της χημείας στην ευημερία των λαών.
Στη βιβλιογραφία περιλαμβάνονται μόνο βιβλία ιστορίας της Χημείας και όχι άρθρα ή ιστοσελίδες από το Διαδίκτυο, το οποίο προσφέρει άφθονο υλικό, ακόμη και πλήρη άρθρα ή ολόκληρα βιβλία. Περισσότερες πληροφορίες είναι δύσκολο να αναζητηθούν, εκτός αν κανείς καταφύγει σε πρωτότυπες πηγές, σε βιβλιοθήκες που διαθέτουν παλιές βιογραφίες ή τις πρωτοδημοσιευμένες εργασίες, συχνότερα με τη μορφή βιβλίου και όχι άρθρου. Θέλω να πιστεύω ότι έχω καλύψει ικανοποιητικά τις κυριότερες παραμέτρους των προσωπικοτήτων που παρουσιάζω.
Με το βιβλίο αυτό συμπληρώνονται οι δύο προηγούμενοι τόμοι με ιστορικά πορτρέτα -Μεγάλοι Χημικοί: Η Παλιά Φρουρά και Μεγάλοι Χημικοί: Η Χρυσή Εποχή- που αναφέρονται στους σπουδαιότερους χημικούς από την εποχή του Lavoisier έως τα τέλη περίπου του περασμένου αιώνα. Με τους Πρωτοπόρους καλύπτεται πλέον η μεγάλη πλειονότητα των επιφανών χημικών, με την ευρύτερη σημασία της λέξης, αφού την ιδιότητα του χημικού μπορούσαν σε ένα πρώιμο στάδιο να διεκδικήσουν τεχνολόγοι, αλχημιστές, ιατροί, φαρμακοποιοί και ερασιτέχνες «χημικοί φιλόσοφοι». Mετά από μια σύντομη παρουσίαση, στο πρώτο κεφάλαιο, των κυριότερων αλχημιστών, από τους αλεξανδρινούς χρόνους έως τον 13ο αιώνα, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον πρωτοπόρο Παράκελσο -αλχημιστή και ιατρό με μεγάλη επιρροή στους μεταγενέστερους. Στη συνέχεια περνούμε στην «ιατροχυμεία» και τη «χυμεία», μια ενδιάμεση εποχή που καλύπτει δύο αιώνες (16ο-17ο), και χαρακτηρίζεται ως μεταβατική κατάσταση από την αλχημεία στη χημεία. Τελικά φτάνουμε στους πρόδρομους, τους σύγχρονους και σε μερικούς από τους επίγονους του Lavoisier, που καλλιέργησαν συστηματικά πλέον τη χημεία ως αναδυόμενη επιστήμη.
Έτσι, καλύπτονται κυρίως τρεις αιώνες (16ος-18ος) και δύο πολιτιστικές περίοδοι (Αναγέννηση και Διαφωτισμός) -διάστημα κατά το οποίο τέθηκαν οι βάσεις για την ανάπτυξη της σύγχρονης χημείας. Με αργούς ρυθμούς, ξεπερνιέται η αλχημική αντίληψη της ύλης και οι μεταφυσικές προεκτάσεις της και επικρατεί ο ορθολογισμός. Σε σχέση με τις «ευγενέστερες» επιστήμες των μαθηματικών, της αστρονομίας και της φυσικής, η χημεία αρχίζει με αρκετή καθυστέρηση να παίρνει τη θέση της ως αληθινή φυσική επιστήμη. Έτσι εδραιώνεται στη συνείδηση των άλλων επιστημόνων, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα, ως η επιστήμη των μεταμορφώσεων της ύλης που μπορεί να μην κάνει το μόλυβδο χρυσό αλλά πετυχαίνει σπουδαίες επιδόσεις, ερμηνεύοντας παράλληλα τη συμπεριφορά των ουσιών. Επιπλέον, αρχίζει να γίνεται φανερή η προσφορά της χημείας στην ευημερία των λαών.
Στη βιβλιογραφία περιλαμβάνονται μόνο βιβλία ιστορίας της Χημείας και όχι άρθρα ή ιστοσελίδες από το Διαδίκτυο, το οποίο προσφέρει άφθονο υλικό, ακόμη και πλήρη άρθρα ή ολόκληρα βιβλία. Περισσότερες πληροφορίες είναι δύσκολο να αναζητηθούν, εκτός αν κανείς καταφύγει σε πρωτότυπες πηγές, σε βιβλιοθήκες που διαθέτουν παλιές βιογραφίες ή τις πρωτοδημοσιευμένες εργασίες, συχνότερα με τη μορφή βιβλίου και όχι άρθρου. Θέλω να πιστεύω ότι έχω καλύψει ικανοποιητικά τις κυριότερες παραμέτρους των προσωπικοτήτων που παρουσιάζω.
ΜΕΓΑΛΟΙ ΧΗΜΙΚΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙBKS.0410186BKS.0410186ΒΑΡΒΟΓΛΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣΒΑΡΒΟΓΛΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣΚατηγορία: ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ •ΒΑΡΒΟΓΛΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ στην κατηγορία ΘΕΤΙΚΕΣ ΕΠΙΣΤΗΜΕΣ ISBN: 978-960-456-039-5 Συγγραφέας: ΒΑΡΒΟΓΛΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ Εκδοτικός οίκος: ΖΗΤΗ Σελίδες: 376 Διαστάσεις: 14Χ21 Ημερομηνία Έκδοσης: 2007 Με το βιβλίο αυτό συμπληρώνονται οι δύο προηγούμενοι τόμοι με ιστορικά πορτρέτα -Μεγάλοι Χημικοί: Η Παλιά Φρουρά και Μεγάλοι Χημικοί: Η Χρυσή Εποχή- που αναφέρονται στους σπουδαιότερους χημικούς από την εποχή του Lavoisier έως τα τέλη περίπου του περασμένου αιώνα. Με τους Πρωτοπόρους καλύπτεται πλέον η μεγάλη πλειονότητα των επιφανών χημικών, με την ευρύτερη σημασία της λέξης, αφού την ιδιότητα του χημικού μπορούσαν σε ένα πρώιμο στάδιο να διεκδικήσουν τεχνολόγοι, αλχημιστές, ιατροί, φαρμακοποιοί και ερασιτέχνες «χημικοί φιλόσοφοι». Mετά από μια σύντομη παρουσίαση, στο πρώτο κεφάλαιο, των κυριότερων αλχημιστών, από τους αλεξανδρινούς χρόνους έως τον 13ο αιώνα, δίνεται ιδιαίτερη έμφαση στον πρωτοπόρο Παράκελσο -αλχημιστή και ιατρό με μεγάλη επιρροή στους μεταγενέστερους. Στη συνέχεια περνούμε στην «ιατροχυμεία» και τη «χυμεία», μια ενδιάμεση εποχή που καλύπτει δύο αιώνες (16ο-17ο), και χαρακτηρίζεται ως μεταβατική κατάσταση από την αλχημεία στη χημεία. Τελικά φτάνουμε στους πρόδρομους, τους σύγχρονους και σε μερικούς από τους επίγονους του Lavoisier, που καλλιέργησαν συστηματικά πλέον τη χημεία ως αναδυόμενη επιστήμη. Έτσι, καλύπτονται κυρίως τρεις αιώνες (16ος-18ος) και δύο πολιτιστικές περίοδοι (Αναγέννηση και Διαφωτισμός) -διάστημα κατά το οποίο τέθηκαν οι βάσεις για την ανάπτυξη της σύγχρονης χημείας. Με αργούς ρυθμούς, ξεπερνιέται η αλχημική αντίληψη της ύλης και οι μεταφυσικές προεκτάσεις της και επικρατεί ο ορθολογισμός. Σε σχέση με τις «ευγενέστερες» επιστήμες των μαθηματικών, της αστρονομίας και της φυσικής, η χημεία αρχίζει με αρκετή καθυστέρηση να παίρνει τη θέση της ως αληθινή φυσική επιστήμη. Έτσι εδραιώνεται στη συνείδηση των άλλων επιστημόνων, αλλά και της κοινωνίας γενικότερα, ως η επιστήμη των μεταμορφώσεων της ύλης που μπορεί να μην κάνει το μόλυβδο χρυσό αλλά πετυχαίνει σπουδαίες επιδόσεις, ερμηνεύοντας παράλληλα τη συμπεριφορά των ουσιών. Επιπλέον, αρχίζει να γίνεται φανερή η προσφορά της χημείας στην ευημερία των λαών. Στη βιβλιογραφία περιλαμβάνονται μόνο βιβλία ιστορίας της Χημείας και όχι άρθρα ή ιστοσελίδες από το Διαδίκτυο, το οποίο προσφέρει άφθονο υλικό, ακόμη και πλήρη άρθρα ή ολόκληρα βιβλία. Περισσότερες πληροφορίες είναι δύσκολο να αναζητηθούν, εκτός αν κανείς καταφύγει σε πρωτότυπες πηγές, σε βιβλιοθήκες που διαθέτουν παλιές βιογραφίες ή τις πρωτοδημοσιευμένες εργασίες, συχνότερα με τη μορφή βιβλίου και όχι άρθρου. Θέλω να πιστεύω ότι έχω καλύψει ικανοποιητικά τις κυριότερες παραμέτρους των προσωπικοτήτων που παρουσιάζω. ΜΕΓΑΛΟΙ ΧΗΜΙΚΟΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΙ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση