ΜΕ ΛΕΝΕ ΟΔΥΣΣΕΙΑ

Τα γραφτά της Κατερίνας Γώγου που σήμερα παραδίνουμε στον αναγνώστη είναι ό, τι κατάφερε να διασωθεί από τα αδημοσίευτά της με τη φροντίδα και τη θέρμη του Θανάση Καστανιώτη - στον οποίο οφείλεται και η πρώτη τους ταξινόμηση. Εκτός από τα ποιήματα του Έβδομου βιβλίου, με το γενικό τίτλο που η ίδια είχε επιλέξει, Με λένε Οδύσσεια, το βιβλίο αυτό, και υπό τον ίδιο τίτλο, συμπεριλαμβάνει και προσωπικές δακτυλογραφημένες ή χειρόγραφες σημειώσεις της.

Καταγραφές, συχνά με προφανή την ημερολογιακή πρόθεση, πάντοτε όμως καταγραφές διαθέσεων, μνήμης, συγγνώμης, μεταμέλειας, αγάπης και -τέλος- ενός επί πάντων διακυβευόμενου και τα πάντα διακυβεύοντος πάθους. Και παθών. Επίσης βρίσκουν εδώ τη θέση τους και κάποιες «ενάρξεις» ασυντέλεστων εξιστορήσεων για στιγμές της, πρόσωπα και πράγματα. Κι ακόμα τρεις παραλλαγές σεναρίων.