ΛΙΒΥΚΟΝ

Στη θάλασσα του λιβυκού
Γαληνεύει η φύση στου ήλιου το γέρμα
στη θάλασσα του λιβυκού την πορφυρένια.
Και σαν φανεί του φεγγαριού το φεγγαροβόλημα
στα απάνεμα νερά
και ακουστεί ο παφλασμός κι ο ήχος ο
βυσάλινος στο πισωγύρισμα των κυμάτων
ένας χαΐνης γρύλος, στερουσιανός
αρχίζει το τραγούδι που με ταξιδεύει στον θόλο.
Τότε χάνομαι στο στερέωμα
σαν ένα άτομο των μορίων του σύμπαντος
συμμετέχοντας κι εγώ στο δοξαστικό για τον Ένα.