ΛΕΥΚΟ ΤΟΥ ΓΙΑΣΕΜΙΟΥ

Ερωτικός λόγος
Παραληρούσε ανακαλύπτοντας τις χάρες του. Αυτή ως κοίτη γι' αυτόν τον ποταμό. Κι ήταν μια βραδιά που είχε ανοίξει η ψυχή της τόσο πολύ, σχεδόν ένιωθε τα χαλίκια και το χώμα της όταν πλησίασε εκείνος κι άρχισε να μιλάει για τη ζωή του, τους ανθρώπους που αγάπησε, τους γονείς του που τον πόνεσαν. Κι εκείνη έβλεπε σ' όλη τη ροή έναν ξεχωριστό άνθρωπο που άφηνε μια μυρωδιά που ξεσήκωνε το είναι και το πότιζε με λόγια γλυκά όπως και να μαχόταν να τον ονομάσει, να τον κλείσει σ' ένα όνομα, εκείνος ήταν κάτι παραπάνω, παραδόθηκε στα χέρια του κι ένιωσε την πολυυδρότητά του να τη λειαίνει και να τη γεμίζει με το νερό του κουβαλώντας τα πλουμίδια όλης της γης και του ουρανού.