ΚΡΑΥΓΕΣ

Ασπάζοντας την άποψη του Νίκου Καζαντζάκη ότι «καθήκον κάθε ανθρώπου είναι να φωνάζει στην έρημο» ο Θ. Παπαδόπουλος με το νέο του πόνημα «φωνάζει» για έναν καλύτερο τόπο, μια καλύτερη ζωή, για ένα καλύτερο μέλλον, με το δικό του τρόπο. Οι «φωνές του» , που ενίοτε γίνονται «κραυγές», ακολουθούν με σύνεση το ποιητικό μέτρο και προσδίδουν μια ευχάριστη νότα στη σύγχρονη ελληνική ποίηση.

Δείγμα γραφής:

ΘΑΛΑΣΣΙΝΟ

Έβαλα στη χούφτα μου
λίγη θάλασσα.
Είδα τη μορφή σου,
να γλυκαίνει το νερό.
Την κράτησα σ' ένα δοχείο,
μα ξέχασα.
Το νερό εξατμίζεται.
Και μου έμεινε για θύμηση
μια χούφτα αλάτι.