ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ

Την ασφάλιση τη διακρίνουμε σε ιδιωτική και κοινωνική, το κύριο δε γνώρισμα της ιδιωτικής ασφάλισης είναι ότι στηρίζεται σε ελεύθερες συμβάσεις, ενώ η κοινωνική ασφάλιση έχει αναγκαστική ισχύ και βασίζεται στο νόμο. Η κοινωνική ασφάλιση ασκείται από την κοινωνική πρόνοια, στηρίζεται στην κοινωνική πολιτική και αποβλέπει στην προστασία των εργαζομένων καθώς και των μελών των οικογενειών τους, ιδιαίτερα όταν καταστούν ανίκανα προς εργασία λόγω ασθενείας ή ατυχήματος ή αναπηρίας ή λόγω μιας ορισμένης ηλικίας, ή λόγω θανάτου ή λόγω ανεργίας, κτλ.

Η κοινωνική ασφάλιση με τη σημερινή της μορφή έχει σκοπό:
• Να ενισχύσει τις ασθενέστερες οικονομικά τάξεις σε περίπτωση επελεύσεως του κινδύνου που θα ανατρέψει την οικονομική και κοινωνική ζωή των εργαζομένων.
• Να επανορθώσει την ικανότητα για εργασία.
• Σε περίπτωση γήρατος, αναπηρίας ή θανάτου να χορηγείται στον ασφαλιζόμενο ή στην οικογένεια του μακροχρόνια χρηματική παροχή, ως σύνταξη.

Η κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα ακολούθησε την γενική διεθνή εξέλιξη και επεκτάθηκε σιγά-σιγά προς όλες τις κατευθύνσεις και επέτυχε την καθολική κάλυψη του πληθυσμού της χώρας.

Περιέλαβε, εκτός από τα άτομα που παρέχουν εξαρτημένη εργασία, και όλους σχεδόν του ανεξάρτητους απασχολούμενους, δηλαδή τους επαγγελματίες, τους βιοτέχνες, τους εμπόρους, τους δικηγόρους, τους ιατρούς, τους κληρικούς, τους ναυτικούς και πολλές άλλες κατηγορίες ατόμων που ασφαλίζονται σε διάφορους ασφαλιστικούς οργανισμούς.