ΚΙ ΟΜΩΣ ΕΜΕΙΣ ΘΑ ΠΑΜΕ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Εκείνη και η άλλη. Η όμορφη και η άχρωμη. Η Μάρθα και η Ελισάβετ. Δύο γυναίκες που κονταροχτυπιούνται μέχρι τελικής πτώσης. Κι όμως, είναι μάνα και κόρη. Ένας ομφάλιος λώρος που δεν έσπασε ποτέ. Αντίθετα. Με τα πάθια και τα χρόνια θέριεψε και σκλήρυνε κι έγινε ασήκωτος σαν ξύλινος σταυρός. Πίσω από την εξοντωτική σχέση μάνας και κόρης, οι απωθημένες επιθυμίες μιας ζωής. Η ανασφάλεια κι ο φόβος της μοναξιάς. Ο τρόμος για το μέλλον. Και το παρελθόν με τα φοβερά ένοχα μυστικά του, που στέκεται ολοζώντανο στη μνήμη και σμπαραλιάζει το μυαλό. Μοναδική ελπίδα, ο... Παράδεισος! 'Αραγε, δικαιούνται έναν "Παράδεισο" όλοι αυτοί που έπραξαν φρικτά και ανόσια;...