ΚΑΛΛΙΘΕΑ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ

Η ικανότητα μιας πόλης να διατηρεί τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της, τη διαφοροποιεί, προσδίδοντας της προστιθεμένη αξία. Οι κάτοικοι δένονται συναισθηματικά μαζί της, αφού γι αυτούς αποτελεί τον δικό τους τόπο. Η ταυτότητα ενός τόπου είναι αποτέλεσμα της συνολικής αντίληψης, της πραγματικής, συναισθηματικής και ιδεολογικής εικόνας που ο τόπος αυτός προσφέρει στους κατοίκους, τους επισκέπτες και τους τουρίστες.

Η Καλλιθέα αποτελεί τυπικό παράδειγμα προαστίου της Αθήνας, το οποίο μετατράπηκε ουσιαστικά σε συνοικία της, λόγω του έντονου φαινομένου της αστυφιλίας. Εξαιτίας της κομβικής της θέσης μεταξύ Αθήνας και Πειραιά και της πολύ καλής συγκοινωνιακής της διασύνδεσης, κατοικείται από αρκετούς προσωρινούς κατοίκους. Όποιος, όμως, εμβαθύνει στην καθημερινότητά της θα ανακαλύψει μια πόλη με τη δική της ταυτότητα, τους δικούς της παλμούς, αγωνίες και οράματα. Παρότι η σημερινή Καλλιθέα προήλθε από ένα μωσαϊκό προσφυγών και μεταναστών, διαφορετικής προέλευσης και πολιτιστικών παραδόσεων, στις γειτονιές της καλλιεργείται η καλλιθεάτικη συνείδηση βασισμένη κυρίους στα πολιτιστικά στοιχεία των προσφυγών της Μικρασιατικής Καταστροφής, των νεοπροσφύγων, καθώς και των εσωτερικών μεταναστών από αγροτικές και νησιώτικες περιοχές της χώρας.

Ο Δήμος Καλλιθέας με τις δραστηριότητες του συνέβαλε, άλλοτε περισσότερο κι άλλοτε λιγότερο, στη σημερινή εικόνα της πόλης. Οι όποιες αδυναμίες καταγράφονται στην ογδοντάχρονη λειτουργία της αυτοδιοίκησης στην Καλλιθέα οφείλονται, τόσο στις εγγενείς αδυναμίες του θεσμού, όσο και στις παραλήψεις των μέχρι τώρα διοικήσεων του. Ο συγγραφέας, πιστεύοντας ότι ο δήμος μπορεί να αναπτύξει δραστηριότητα που να συμβάλλει αποφασιστικά στη βελτίωση του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος, στη δημιουργία μιας νέας καλύτερης ταυτότητας της Καλλιθέας, καταθέτει τις προτάσεις του σε επιλεγμένα πεδία δημοτικών πολιτικών, όπως του πολεοδομικού σχεδιασμού, της οργάνωσης και λειτουργίας του δήμου και των νομικών του προσώπων και της κοινωνικής οικονομίας.