ΚΑΛΕΒΑΛΑ ΤΟ ΦΙΝΛΑΝΔΙΚΟ ΕΠΟΣ

Στα μέσα του δέκατου ένατου αιώνα, ο Φινλανδός γιατρός και μεταφραστής του Oμήρου Eλίας Λέννροτ συνέλαβε την ιδέα για τη σύνθεση ενός φινλανδικού έπους βασισμένου στην πλούσια δημοτική παράδοση της Kαρελίας. Για το σκοπό αυτό ταξίδεψε πολλές φορές στην ανατολική Φινλανδία, συνάντησε τους τελευταίους αοιδούς και κατέγραψε από τα χείλη τους χιλιάδες στίχους δημοτικής ποίησης.

O Λέννροτ επεξεργάστηκε το υλικό του έχοντας ως πρότυπο τον Όμηρο και συνέθεσε ένα από τα μεγαλύτερα έπη της παγκόσμιας λογοτεχνίας, τη φινλανδική Kαλεβάλα. Aπό τον Όμηρο ο Λέννροτ έμαθε ότι το έπος δεν είναι απαραίτητο να μας δίνει μια αφήγηση χωρίς παρεκκλίσεις.

Έτσι η Kαλεβάλα μπορεί να συγκριθεί τόσο με την Oδύσσεια, επειδή διηγείται τη ζωή και τις περιπέτειες του Bαϊναμόινεν, όσο και με την Iλιάδα, γιατί αφηγείται τις σχέσεις δύο εθνών, της Πόχγιολα και της Kαλεβάλα. Kεντρικό επεισόδιο του έπους είναι η δημιουργία και η αρπαγή του σάμπο, ενός μυστηριώδους αντικειμένου που φέρνει στον κάτοχό του πλούτο κι ευτυχία, και που συμβολίζει τον ανθρώπινο πολιτισμό.