ΗΣΥΧΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΚΛΙΣΙ

Απίθωσε τα χρήματα στο κομοδίνο, δίχως να τα μετρήσει και, σκύβοντας πάνω μου, με φίλησε στο κούτελο. «Σπαθί είσαι» είπε. Έμεινε έτσι, σκυμμένη πάνω μου, κοιτώντας με κατάματα με βουβή, καταπνιγμένη ευγνωμοσύνη, και μετά με φίλησε στο στόμα, δίχως πάθος μα με απίστευτη ηδύτητα, αργά, αβίαστα, σάμπως για να μου κοινωνήσει την τρυφεράδα της που δεν κατάφερνε με λέξεις να μεταδώσει και που ήτανε τόσο ντελικάτη ώστε δεν ήθελε να την εκφράσει προσφέροντάς μου το κορμί της.

Στην αυτοβιογραφική αυτή αφήγηση, που αποτελεί ίσως την καλύτερη εισαγωγή στο magnum opus του Χένρι Μίλερ, τον Τροπικό του Καρκίνου, θίγονται όλα τα θέματα που απασχόλησαν τη ζωή και τη σκέψη του μεγάλου αμερικανού συγγραφέα. Έτσι στις σελίδες του διαβάζουμε για τη φιλία μεταξύ δύο ανδρών και τις ατέρμονες συζητήσεις τους, που όσο ξαλαφρώνουν την ψυχή άλλο τόσο τροφοδοτούν το πνεύμα· την άσκοπη περιπλάνηση στο πανέμορφο Παρίσι, κατά την ένδοξη δεκαετία του 30, στην καλύτερη στιγμή του, όταν τα πιο συναρπαστικά πνεύματα του δυτικού κόσμου βρίσκονταν εκεί· την αγάπη και την ερωτική πράξη, δοσμένες με τον μοναδικό τρόπο που ο Χένρι Μίλερ σχεδόν εκ του μηδενός δημιούργησε και εξαίσια χρησιμοποίησε· την τεμπελιά και την ποίηση της καθημερινής ζωής· τις γυναίκες: τις φίλες και τις άγνωστες, τις παλαβές και τις απελπισμένες, τις πόρνες και τις σερβιτόρες, τις επικίνδυνες και τις αγαπημένες· την πράξη της συγγραφής και τη γόνιμη συγγραφική απραξία· την ελευθερία και την πιο αδιαπραγμάτευτη χρήση της το μέγιστον μάθημα.