Η ΖΩΗ ΚΑΙ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΤΟΥ ΓΟΥΣΤΑΥΟΥ ΦΛΟΥΡΑΝΣ

Φυσιολόγος, με κλίση μαλλον προς την ανθρωπολογία, υπό την σκιάν επιφανούς πατρός, εφήμερος καθηγητής στο Κολέγιο της Γαλλίας, μαχόμενος δημοσιογράφος στο Παρίσι, τις Βρυξέλλες, την Κωνσταντινούπολη, την Αθήνα και τη Νεάπολη, εθελοντής στην επανάσταση της Κρήτης και εκλεγμένος Πληρεξούσιος του Κρητικού Λαού, καταζητούμενος στη Γαλλία, την Τουρκία, την Ελλάδα και την Ιταλία εξαιτίας της ανατρεπτικής του δράσης, διοικητής τάγματος κατά τη διάρκεια της πολιορκίας του Παρισιού, στρατηγός και εκλεγμένο μέλος της Παρισινής Κομούνας, ο Γουσταύος Φλουράνς έζησε, στα τριάντα τρία χρόνια της ύπαρξής του (1838-1871), μια ζωή πολυτάραχη. Ψηλός, ευκίνητος και αριστοκρατικός, με τα ξανθά μαλλιά να πλαισιώνουν ένα ευρύ μέτωπο, τα γαλάζια μάτια πάντα ζωηρά κι ανήσυχα, τα λεπτά χείλη με το ιδιόρρυθμο, ελαφρώς ειρωνικό χαμόγελο και την πυκνή γενειάδα μονίμως ανακατεμένη, ντυμένος με τη μακριά μαύρη ρεδιγκότα του, τη στολή της γαλλικής εθνοφρουράς ή τη φορεσιά του κρητικού πολεμιστή, έπαιρνε το λόγο με την ίδια ευχέρεια στα πανεπιστημιακά αμφιθέατρα, τις επαναστατικές συνελεύσεις και τις λαϊκές συγκεντρώσεις, συνέτασσε με την πυρετώδη γραφίδα του θυελλώδη, λιτά και καυστικά άρθρα, διέτρεχε ακούραστα με τις βαριές του μπότες τα χιονοσκεπή όρη, ύψωνε οδοφράγματα χωρίς ελπίδα στα παρισινά βουλεβάρτα, εισέβαλλε απρόσκλητος σε βασιλικά ανάκτορα, μονομαχούσε πεισματικά με τους αντιπάλους του σε απόμερα ξέφωτα κι οδηγούσε με τόλμη τους άνδρες του στο πεδίο της μάχης.

Φύση ανήσυχη, φλογερή και ενθουσιώδης, τολμηρός μέχρις απερισκεψίας, ιδιοφυής και «λίγο τρελός», αληθινός περιπλανώμενος ιππότης της επανάστασης, παθιασμένος εραστής των μεγαλόπνοων εγχειρημάτων και ακούραστος κυνηγός των ηρωικών περιπετειών, ενσαρκώνει ιδανικά τον ρομαντικό επαναστάτη του 19ου αιώνα.