Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΙΘΑΝΩΝ ΚΟΣΜΩΝ ΚΑΙ Η ΔΡΑΜΑΤΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΛΟΥΛΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ

Το θέατρο, η λογοτεχνία μας οδηγούν σε κόσμους φαντασιακούς οι οποίοι, ωστόσο, τη στιγμή της θέασης ή της ανάγνωσης, υπάρχουν παράλληλα με τον πραγματικό μας κόσμο. Αυτόν που αντιλαμβανόμαστε ως τον μόνο υπαρκτό.
Είναι, όμως, έτσι;
Τι θα συνέβαινε αν και ο δικός μας κόσμος ήταν ένας ακόμη Πιθανός Κόσμος, αντίστοιχος με τους φαντασιακούς;

Τροπική λογική ή κβαντική φυσική έχουν δεχτεί και μελετήσει έννοιες όπως Πιθανοί Κόσμοι ή Παράλληλα Σύμπαντα. Η θεωρία των Πιθανών Κόσμων της μυθοπλασίας δανείζεται έννοιες από τις άλλες επιστήμες και συνδιαλέγεται παιγνιωδώς με αυτές εξετάζοντας δραματικά ή λογοτεχνικά κείμενα με αναφορές σε συνυπάρχοντα σύμπαντα, μαύρες οπές, στο κβαντικό δωμάτιο ή τα χρονικά παράδοξα.

Η Σημαντική των Π.Κ., εισάγοντας την έννοια της "διακοσμικής ταυτότητας" των μυθοπλαστικών προσώπων, συμπληρώνει και επιλύει ζητήματα της θεωρίας της διακειμενικότητας και της πρόσληψης.
Ταυτόχρονα, η ανάλυση των πιθανών "υπο-κόσμων" των δραματικών προσώπων προσφέρει ένα ισχυρό εργαλείο στη δραματουργική ανάλυση, μελετώντας τους τρόπους διαμόρφωσης των δομών δράσης και εξέλιξης του δράματος.

Το βιβλίο προσεγγίζει τα θεωρητικά ζητήματα εύληπτα και με πλήθος παραδειγμάτων από το δράμα και τη λογοτεχνία, ενώ επικεντρώνεται ιδιαίτερα στη δραματουργία της Λούλας Αναγνωστάκη.