Η ΣΥΜΒΟΛΗ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΣΤΗΝ ΟΔΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ

ΜΗΝ ΑΦΗΣΕΤΕ ΤΟΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΝΑ ΖΩΝΤΑΝΕΨΕΙ

Η εμπειρία ενός τροχαίου ατυχήματος είναι σκληρή και δεν περιγράφεται εύκολα. Η ψυχική οδύνη και η ηθική βλάβη που προκαλούνται μένουν ανεξίτηλες στο πέρασμα του χρόνου.
Τα τελευταία χρόνια η οδική ασφάλεια αποτελεί για τη χώρα μας πρόβλημα μείζονος σημασίας, με ολέθριες επιπτώσεις στη ζωή του τόπου. Η διαρκώς αυξανόμενη τάση για μετακινήσεις, την οποία επιβάλλει, πλέον, ο σύγχρονος τρόπος ζωής και οι ανάγκες που διαμορφώνουν η ευρωπαϊκή και παγκόσμια αγορά, συνοδεύεται, ατυχώς, από βαρύτατες συνέπειες, οι οποίες εκφράζονται με την απώλεια ανθρώπινων υπάρξεων και τον τραυματισμό άλλων, δίχως να παραγνωρίζεται το οικονομικό, κοινωνικό και ψυχικό κόστος που προκαλούν.

Είναι ιδιαίτερα σημαντικό το γεγονός ότι σε πολλές χώρες της Ευρώπης την τελευταία 20ετία οι δείκτες των τροχαίων ατυχημάτων μειώθηκαν δραστικά, ενώ στη χώρα μας παρατηρήθηκε μόλις τελευταία ότι επήλθε μια αναχαίτιση και περαιτέρω συντηρητική μείωση.
Μια ενδεχόμενη ερμηνεία στην παρατήρηση αυτή δίνεται από τη μορφή των μέτρων που λαμβάνονται, ότι, δηλαδή, χαρακτηρίζονται από κατασταλτική και όχι προληπτική δράση.
Τρεις είναι οι βασικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην οδική ασφάλεια: ο άνθρωπος με τη μορφή χρήστη της οδού, το όχημα και η οδός με το περιβάλλον της.

Οι απόψεις των ειδικών όσον αφορά στο ποσοστό συμμετοχής των παραπάνω παραγόντων στην οδική ασφάλεια, διαφέρουν ως προς τα αριθμητικά δεδομένα, πλην όμως όλες συμφωνούν ότι ο άνθρωπος -χρήστης της οδού- είναι αυτός που κύρια ευθύνεται για το οδικό τροχαίο ατύχημα.
Ο άνθρωπος που δεν πείσθηκε ακόμη για τη σοβαρότητα του θέματος δημιούργησε, συντηρεί και αναπαράγει λανθασμένες αρχές και αντιλήψεις -πεποιθήσεις. Έχει ένα μεγάλο έλλειμμα ενημέρωσης. Αγνοεί την επικινδυνότητα που παρουσιάζεται στην κυκλοφορία, τη σχετική νομοθεσία, καθώς και την ορθότητά της. Θέλει να αποτελεί αυτός την εξαίρεση.
Γι' αυτά, και όχι μόνο, θέλουμε να έχουμε κοντά σε κάθε οδηγό, επιβάτη και πεζό «αυτόν τον τροχονόμο».