Η ΣΟΦΙΑ ΤΟΥ ΔΙΗΓΗΜΑΤΟΣ

«Η Σοφία του Διηγήματος» είναι ένα έργο πρωτότυπο, το οποίο ανοίγει έναν καινούργιο δρόμο στον μέχρι σήμερα καθιερωμένο τρόπο προσέγγισης, ανάλυσης και κριτικής των βιβλίων. Ο Δ. Κακαλίδης, με τρόπο πολλές φορές ποιητικό, αναλύει τα διηγήματα, εμβαθύνει στις ιδέες και ερμηνεύει τις έννοιες, προσπαθώντας να αποκαλύψει την αλήθεια, η οποία, στο βαθμό που κατανοείται, οδηγεί στην ένωση με την ουσιαστική φύση, απελευθερώνοντας τον άνθρωπο από τις δεσμεύσεις των ιδεών και λειτουργιών του περιορισμένου νου.

Στόχος του είναι να αναφανεί η γνώση, που συνειδητά ή ασυνείδητα εκφράζεται από τους δημιουργούς, καθώς χρησιμοποιούν τα στοιχεία της ζωής, για να πλάσουν το μύθο των διηγημάτων τους και να παρουσιάσουν τους ήρωες τους.

Η κρυμμένη σοφία μέσα στα διηγήματα αλλά και μέσα σε κάθε άνθρωπο καταδεικνύεται με την ερμηνεία που δίνει για τη χρήση των συμβόλων, των οποίων τις έννοιες, με αναφορά στη φιλοσοφία, στη θρησκεία, στη μυθολογία, στην αριθμοσοφία ακόμα και στην τεχνολογία, τις ανάγει στην οντολογική φύση των πάντων. Ο αναλυτής δεν περιορίζεται σε μια μόνο ερμηνεία, αλλά συνθέτει τους διάφορους τρόπους που έχουν χρησιμοποιηθεί ως σήμερα και με τη σύνθεση αυτή περνά στην ουσία των εννοιών.

Αναφέρεται στην ανώτερη εννοιολογική ιδέα που ενυπάρχει στα σύμβολα, αλλά και στην περιορισμένη σύλληψη και κατανόηση τους από τον άνθρωπο. Καταδείχνει ότι αυτά είναι ακατάλυτα, όσον αφορά την αλήθεια που υποκρύπτουν, έστω κι αν δε γίνονται πάντα αντιληπτά και χρησιμοποιούνται χωρίς συνειδητοποιημένη γνώση.

Τα σύμβολα στον κόσμο είναι αμέτρητα, είναι όλες οι μορφές, τα δρώμενα, τα συναισθήματα, οι σκέψεις και οι ιδέες. Απεικονίζουν την οντολογική υπόσταση του ατόμου και του σύμπαντος. Ο άνθρωπος είναι η ομάδα, μας λέει ο αναλυτής, η ομάδα είναι η ανθρωπότητα και η ανθρωπότητα είναι το σύμπαν. Μέσα από το μικρό, το περιορισμένο και το μορφικό, προχωρά στο άπειρο και το άμορφο, φέρνοντας ένα μήνυμα λυτρωτικό.