Η ΡΩΣΙΚΗ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΣΤΗΝ ΕΣΣΔ 1956-1964

Η παρούσα μελέτη έχει σκοπό να αναδείξει και να καταστήσει γνωστό στο ευρύ ελληνικό κοινό, τη ζωή και τη δράση της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας στην ΕΣΣΔ, εντός ενός καθεστώτος που εξαρτούσε την ολοκλήρωσή του από την εξαφάνισή της. Προσπαθώντας να καταστήσει κατανοητά τα γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, δεν περιορίζεται στα έτη 1956-1964 τα οποία κι αναλύει διεξοδικότερα, αλλά ανατρέχει στις απαρχές της Επανάστασης του 1917. Έγινε προσπάθεια να δοθεί μια όσο γίνεται πιο ολοκληρωμένη εικόνα της περιόδου παραθέτοντας για πρώτη φορά κείμενα άγνωστα στο ελληνικό κοινό.

Την πορεία καταστροφής που ξεκίνησε η Επανάσταση του 1917 για τη Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία, σταμάτησε η κήρυξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Εγκαινιάστηκε τότε μια περίοδος συνεργασίας που διάρκεσε μέχρι το θάνατο του Ι.Β. Στάλιν (5-3-1953). Κατόπιν αρχίζει μια προσπάθεια περιθωριοποίησης της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας, καθώς ο τομέας Προπαγάνδας και Διαφώτισης προσπαθούσε να θέσει υπό τον έλεγχό του σύνολο τον κρατικό τομέα και την ένιωθε σαν ξένο σώμα. Ο Ν.Σ. Χρουστόφ στηρίχθηκε στον κομματικό μηχανισμό για να λάβει τη θέση που κατείχε ο Ι.Β. Στάλιν και κατόπιν έγινε δέσμιός του προβαίνοντας σε επιθέσεις κατά της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας αλλά και της θρησκείας γενικότερα.

Η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία αναγκάστηκε τότε να επιδοθεί σε έναν αγώνα επιβίωσης που διάρκεσε με υφέσεις και εξάρσεις μέχρι την διάλυση της ΕΣΣΔ (26-12-1991). Σήμερα προσπαθεί να ενοποιήσει έναν καθημαγμένο και διαιρεμένο ρωσικό λαό και να θεραπεύσει τις πληγές του σοβιετικού παρελθόντος.»