Η ΠΡΟΣΟΨΗ

Ένα μυθιστορηματικό ταξίδι από την Οδησσό στη Σενεγάλη και στη μάχη της Φασόντα στις όχθες του Νείλου - στα σύνορα του αγγλο-αιγυπτιακού Σουδάν -, από το Αϊβαλί και την Αθήνα ως το Νανσί, την Μπραζαβίλ και τον ποταμό Κόνγκο.

Σε μια κρίσιμη περίοδο, στο τέλος του δέκατου ένατου αιώνα και στις πρώτες δεκαετίες του εικοστού, οι προσωπικές φιλοδοξίες μπλέκονται με τις συλλογικές ουτοπίες: ορθόδοξοι, καθολικοί, μουσουλμάνοι, Εβραίοι και άθεοι, λευκοί και μαύροι, εξερευνητές και επαναστάτες, άρχοντες, δημοκράτες και αναρχικοί γίνονται τα υποκείμενα κοσμογονικών αλλαγών. Στις σελίδες του βιβλίου παρελαύνουν ιστορικά πρόσωπα όπως ο κόμης Λεβ Πετρόβιτς Κουζμίν, ο έμπορος οίνων και ποτών Νταβίντ Αμπράμοβιτς Σουλτς και η κόρη του Ραχήλ, ο καθηγητής της Ιονίου Σχολής στην Αθήνα Ιωάννης Κατσίγερας, ο κύριος Βεσερόν Βικτόρ ντε Φοκμόν και η κόρη του Καμίλη, ο υπολοχαγός Ζορζ Ντατ ντε Φουλκ, που έριξε στον στρατιωτικό σάκο του τα λευκά γάντια του, βέβαιος πως τα γαλλικά στρατεύματα θα έκαναν παρέλαση στο Βερολίνο λίγες μέρες μετά την έναρξη του Α/ Παγκόσμιου πολέμου, ο Σωκράτης Σαρηνικόλας, που αντάλλασσε καρτ ποστάλ με την Οντέτ ντε Γκοντερβίλ, η οποία ζούσε στη Σενεγάλη, και την παντρεύτηκε στη Γαλλία.

Μια μυθιστορηματική εποποιία, μια τοιχογραφία του ευρωπαϊκού κόσμου που οικοδομήθηκε στα χρόνια λίγο πριν και λίγο μετά τον Μεγάλο Πόλεμο. Αυτό που σήμερα βλέπουμε είναι η πρόσοψή του. Η ανασκαφή των ερειπίων του είναι ξανακερδισμένος χρόνος.