Η ΠΑΡΑΚΜΗ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ

Όλα κατάγονται από τη μνήμη. Όλα ξεκινούν από τη μνήμη και όλα επιστρέφουν στη μνήμη. Εάν η πιο μεγάλη χώρα είναι η Σιωπή, η μνήμη είναι ο ήλιος αυτής της χώρας. Η παρακμή της μνήμης είναι ο δρόμος που οδηγεί στο σκοτάδι, στην αυτοκρατορία της φθοράς και της λήθης. Κάθε αξία, κάθε ιδανικό, θέλω να πω κάθε Κήπος, βρίσκεται αντιμέτωπος με την οδύνη της σκουριάς. Η ανθοφορία της ομορφιάς και της αθωότητας είναι μια ελπίδα που έχει συντριβεί κατά κράτος. Μόνο αν δούμε τη ζωή με τα μάτια της θάλασσας θα ξαναγεννηθεί.

ΟΤΑΝ ΦΟΒΑΜΑΙ

Όταν φοβάμαι
Καταφύγιό μου γίνεται η λέξη
Από μια μυστική της πόρτα
Τη γνωρίζουν μόνο οι απελπισμένοι
Εισχωρώ στο πιο φωτεινό της σύννεφο
Και περιμένω
Τον τρυφερό μαστό.