"Ο Χάινερ Μύλλερ (1929-1995), ο κυνικός αυτός Ανατολικογερμανός, με το μαύρο χιούμορ και την ειρωνεία, ριζοσπαστικός και προκλητικός, αφοριστικός και παραδοξολόγος, αντιφατικός σε όλα και ανυποχώρητος, πολέμιος κάθε ψευδαίσθησης, γνήσιος κληρονόμος του Μπρεχτ αλλά και του Κάφκα, μπόρεσε να εκφράσει παραδειγματικά την πολιτική και πολιτιστική τραγωδία των καιρών μας. Χωρίς ποτέ να χάσει από τον ορίζοντα της πυκνής και επιθετικής γραφής του τους κραδασμούς της νεοτερικής συνείδησης, όπως και όποτε αυτή εκδηλώθηκε, από τις πρώτες εξάρσεις του μοντέρνου στη λογοτεχνία μέχρι τις όψιμες εκτινάξεις της μεταμοντέρνας αγωνίας.
Η "Μηχανή ’μλετ" είναι μια συντομογραφία μοτίβων από τον ’μλετ του Σαίξπηρ, σε λίγες, εξαιρετικά πυκνές σελίδες. Ένα κειμενικό πεδίο από σπασμένες ενότητες, ερείπια λόγου, "με την πλάτη στραμμένη στα ερείπια της Ευρώπης", όπως γράφεται στην αρχή του έργου. Ένας λαβύρινθος από λογοτεχνικά παραθέματα αφού ο Μύλλερ παραπέμπει σε άλλους συγγραφείς και ποιητές, στον Αρτώ, τον Κόνραντ, τον Έλιοτ, τον Χαίλντερλιν, διαπραγματευόμενος ταυτόχρονα το τέλος της τέχνης και της λογοτεχνίας. Ένα πρωτόκολλο από ιδέες, φαντασίες, εφιάλτες, αναμνήσεις ενός ανθρώπου που παρακολουθεί, βιώνει την πτώση της σοσιαλιστικής ουτοπίας και διερωτάται για την πορεία ή το τέλος της Ιστορίας.
Αποτυχημένη επανάσταση, αποτυχημένη εξέγερση της καταπιεσμένης και υποτελούς γυναίκας, ανταρσία και αηδία του σκεπτόμενου ανθρώπου μπροστά σε πραγματικότητες της καπιταλιστικής κοινωνίας. Όπως στην περίπτωση του σαιξπηρικού ’μλετ, έτσι και στη "Μηχανή ’μλετ", οι σκέψεις ανασύρονται από το βάθος της μελαγχολίας και του πένθους, της απελπισίας και της οργής. Ο Μύλλερ απομακρύνθηκε από τη γερμανική παράδοση του ’μλετ, από την ιδέα του Γκαίτε για έναν ευαίσθητο ’μλετ, λεπτόν στο πνεύμα και αδύναμο να προχωρήσει στη βαριά πράξη που του είχε ανατεθεί. Περισσότερο μέσα από το πρίσμα του Νίτσε, ο Μύλλερ θέλει τον ’μλετ του στοχαστή, να βυθίζεται στα έγκατα της Πολιτικής, της Ιστορίας, των Ιδεολογιών, ενώ μέσα από το πρίσμα του Μπρεχτ τον θέλει απογοητευμένο και αποτυχημένο ιδεαλιστή που καταλήγει να γίνει φονιάς και κυνικός". Ελένη Βαροπούλου
"Ο Χάινερ Μύλλερ (1929-1995), ο κυνικός αυτός Ανατολικογερμανός, με το μαύρο χιούμορ και την ειρωνεία, ριζοσπαστικός και προκλητικός, αφοριστικός και παραδοξολόγος, αντιφατικός σε όλα και ανυποχώρητος, πολέμιος κάθε ψευδαίσθησης, γνήσιος κληρονόμος του Μπρεχτ αλλά και του Κάφκα, μπόρεσε να εκφράσει παραδειγματικά την πολιτική και πολιτιστική τραγωδία των καιρών μας. Χωρίς ποτέ να χάσει από τον ορίζοντα της πυκνής και επιθετικής γραφής του τους κραδασμούς της νεοτερικής συνείδησης, όπως και όποτε αυτή εκδηλώθηκε, από τις πρώτες εξάρσεις του μοντέρνου στη λογοτεχνία μέχρι τις όψιμες εκτινάξεις της μεταμοντέρνας αγωνίας.
Η "Μηχανή ’μλετ" είναι μια συντομογραφία μοτίβων από τον ’μλετ του Σαίξπηρ, σε λίγες, εξαιρετικά πυκνές σελίδες. Ένα κειμενικό πεδίο από σπασμένες ενότητες, ερείπια λόγου, "με την πλάτη στραμμένη στα ερείπια της Ευρώπης", όπως γράφεται στην αρχή του έργου. Ένας λαβύρινθος από λογοτεχνικά παραθέματα αφού ο Μύλλερ παραπέμπει σε άλλους συγγραφείς και ποιητές, στον Αρτώ, τον Κόνραντ, τον Έλιοτ, τον Χαίλντερλιν, διαπραγματευόμενος ταυτόχρονα το τέλος της τέχνης και της λογοτεχνίας. Ένα πρωτόκολλο από ιδέες, φαντασίες, εφιάλτες, αναμνήσεις ενός ανθρώπου που παρακολουθεί, βιώνει την πτώση της σοσιαλιστικής ουτοπίας και διερωτάται για την πορεία ή το τέλος της Ιστορίας.
Αποτυχημένη επανάσταση, αποτυχημένη εξέγερση της καταπιεσμένης και υποτελούς γυναίκας, ανταρσία και αηδία του σκεπτόμενου ανθρώπου μπροστά σε πραγματικότητες της καπιταλιστικής κοινωνίας. Όπως στην περίπτωση του σαιξπηρικού ’μλετ, έτσι και στη "Μηχανή ’μλετ", οι σκέψεις ανασύρονται από το βάθος της μελαγχολίας και του πένθους, της απελπισίας και της οργής. Ο Μύλλερ απομακρύνθηκε από τη γερμανική παράδοση του ’μλετ, από την ιδέα του Γκαίτε για έναν ευαίσθητο ’μλετ, λεπτόν στο πνεύμα και αδύναμο να προχωρήσει στη βαριά πράξη που του είχε ανατεθεί. Περισσότερο μέσα από το πρίσμα του Νίτσε, ο Μύλλερ θέλει τον ’μλετ του στοχαστή, να βυθίζεται στα έγκατα της Πολιτικής, της Ιστορίας, των Ιδεολογιών, ενώ μέσα από το πρίσμα του Μπρεχτ τον θέλει απογοητευμένο και αποτυχημένο ιδεαλιστή που καταλήγει να γίνει φονιάς και κυνικός". Ελένη Βαροπούλου
Η ΜΗΧΑΝΗ ΑΜΛΕΤBKS.0008937BKS.0008937ΜΥΛΛΕΡ ΧΑΪΝΕΡΜΥΛΛΕΡ ΧΑΪΝΕΡΘΕΑΤΡΟΚατηγορία: ΘΕΑΤΡΟ •ΜΥΛΛΕΡ ΧΑΪΝΕΡ στην κατηγορία ΘΕΑΤΡΟ ISBN: 978-960-505-055-9 Συγγραφέας: ΜΥΛΛΕΡ ΧΑΪΝΕΡ Εκδοτικός οίκος: ΑΓΡΑ Μετάφραση: ΒΑΡΟΠΟΥΛΟΥ ΕΛΕΝΗ Σελίδες: 16 Διαστάσεις: 14Χ21 Ημερομηνία Έκδοσης: Ιανουάριος 2013 "Ο Χάινερ Μύλλερ (1929-1995), ο κυνικός αυτός Ανατολικογερμανός, με το μαύρο χιούμορ και την ειρωνεία, ριζοσπαστικός και προκλητικός, αφοριστικός και παραδοξολόγος, αντιφατικός σε όλα και ανυποχώρητος, πολέμιος κάθε ψευδαίσθησης, γνήσιος κληρονόμος του Μπρεχτ αλλά και του Κάφκα, μπόρεσε να εκφράσει παραδειγματικά την πολιτική και πολιτιστική τραγωδία των καιρών μας. Χωρίς ποτέ να χάσει από τον ορίζοντα της πυκνής και επιθετικής γραφής του τους κραδασμούς της νεοτερικής συνείδησης, όπως και όποτε αυτή εκδηλώθηκε, από τις πρώτες εξάρσεις του μοντέρνου στη λογοτεχνία μέχρι τις όψιμες εκτινάξεις της μεταμοντέρνας αγωνίας. Η "Μηχανή ’μλετ" είναι μια συντομογραφία μοτίβων από τον ’μλετ του Σαίξπηρ, σε λίγες, εξαιρετικά πυκνές σελίδες. Ένα κειμενικό πεδίο από σπασμένες ενότητες, ερείπια λόγου, "με την πλάτη στραμμένη στα ερείπια της Ευρώπης", όπως γράφεται στην αρχή του έργου. Ένας λαβύρινθος από λογοτεχνικά παραθέματα αφού ο Μύλλερ παραπέμπει σε άλλους συγγραφείς και ποιητές, στον Αρτώ, τον Κόνραντ, τον Έλιοτ, τον Χαίλντερλιν, διαπραγματευόμενος ταυτόχρονα το τέλος της τέχνης και της λογοτεχνίας. Ένα πρωτόκολλο από ιδέες, φαντασίες, εφιάλτες, αναμνήσεις ενός ανθρώπου που παρακολουθεί, βιώνει την πτώση της σοσιαλιστικής ουτοπίας και διερωτάται για την πορεία ή το τέλος της Ιστορίας. Αποτυχημένη επανάσταση, αποτυχημένη εξέγερση της καταπιεσμένης και υποτελούς γυναίκας, ανταρσία και αηδία του σκεπτόμενου ανθρώπου μπροστά σε πραγματικότητες της καπιταλιστικής κοινωνίας. Όπως στην περίπτωση του σαιξπηρικού ’μλετ, έτσι και στη "Μηχανή ’μλετ", οι σκέψεις ανασύρονται από το βάθος της μελαγχολίας και του πένθους, της απελπισίας και της οργής. Ο Μύλλερ απομακρύνθηκε από τη γερμανική παράδοση του ’μλετ, από την ιδέα του Γκαίτε για έναν ευαίσθητο ’μλετ, λεπτόν στο πνεύμα και αδύναμο να προχωρήσει στη βαριά πράξη που του είχε ανατεθεί. Περισσότερο μέσα από το πρίσμα του Νίτσε, ο Μύλλερ θέλει τον ’μλετ του στοχαστή, να βυθίζεται στα έγκατα της Πολιτικής, της Ιστορίας, των Ιδεολογιών, ενώ μέσα από το πρίσμα του Μπρεχτ τον θέλει απογοητευμένο και αποτυχημένο ιδεαλιστή που καταλήγει να γίνει φονιάς και κυνικός". Ελένη Βαροπούλου Η ΜΗΧΑΝΗ ΑΜΛΕΤ
Η ιστοσελίδα χρησιμοποιεί cookies για την ευκολία της περιήγησης, την εξατομίκευση περιεχομένου και διαφημίσεων και την ανάλυση της επισκεψιμότητάς μας. Δείτε τους ανανεωμένους όρους χρήσης για την προστασία δεδομένων και τα cookies. ΠληροφορίεςΡυθμίσειςΑπόρριψηΑποδοχή
Αναγκαία-Λειτουργικότητας: Τα αναγκαία cookies είναι ουσιαστικής σημασίας για την ορθή λειτουργία της ιστοσελίδας μας επιτρέποντάς σας να κάνετε περιήγηση και να χρησιμοποιήσετε τις λειτουργίες της. Αυτά τα cookies δεν αναγνωρίζουν την ατομική σας ταυτότητα. Χωρίς αυτά τα cookies, δεν μπορούμε να προσφέρουμε αποτελεσματική λειτουργία της ιστοσελίδας μας.
Επιδόσεων: Τα cookies αυτά συλλέγουν πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο που ανώνυμα οι επισκέπτες χρησιμοποιούν την ιστοσελίδα μας, για παράδειγμα, ποιές σελίδες έχουν τις πιο συχνές επισκέψεις.
Διαφήμισης: Αυτά τα cookies χρησιμοποιούνται για την παροχή περιεχομένου, που ταιριάζει περισσότερο στα ενδιαφέροντά σας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποστολή στοχευμένης διαφήμισης/προσφορών ή την μέτρηση αποτελεσματικότητας μιας διαφημιστικής καμπάνιας. Μπορεί να χρησιμοποιηθούν για να καθορίσουμε ποια ηλεκτρονικά κανάλια marketing είναι πιο αποτελεσματικά.
Αποθήκευση