Η ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΟΥ ΠΟΛΕΜΙΣΤΗ

Ο Γκαμπριέλ Λορέ, ο ήρωας αυτού του βιβλίου, ήταν ο πατέρας μου. Θα εξιστορήσω τη ζωή του σαν να ήταν ένα μυθιστόρημα.

Πώς να μιλήσω για τον Γκαμπριέλ; Για είκοσι τέσσερα χρόνια έζησα σαν να μην είχα πατέρα. Χρειάστηκε να βρω πολλούς μάρτυρες για να τον γνωρίσω και να τον αναγνωρίσω, ν' αποκαταστήσω το γεμάτο αδιάκοπες αποκλίσεις δρομολόγιο που ακολούθησε.

Στα τέλη του περασμένου αιώνα εγκατέλειψε τη Νιμ και αποβιβάστηκε στο Μαρόκο. Οι πρωταγωνιστές της εποχής εκείνης ήταν οι δημιουργοί αυτοκρατοριών. Ο πατέρας μου παρέμεινε πάντα ένας νομάδας και το αντίθετο ενός κατακτητή: όταν ο Λιοτέ επέβαλε το Προτεκτοράτο, ο Γκαμπριέλ αποσύρθηκε στο σπίτι του Νταρ Μπαρούντ, σε μια γη που δε θέλησε ποτέ να γίνει δική του.

Προχωρώντας στο δρόμο του Γκαμπριέλ, ξέρω τώρα πια ότι αγαπάμε τα ίδια πράγματα, ότι μας κατέχουν οι ίδιες επιθυμίες και οι ίδιες αγωνίες. Ξέρω ότι θα είχε αγαπήσει τη Σάρα-Λουίζ όπως την αγάπησα εγώ, το ίδιο έντονα. Με το δικό μας τρόπο.