Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ

ΕΝΑ ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ ΣΕ ΜΙΑ ΚΑΤΕΣΤΡΑΜΜΕΝΗ ΧΩΡΑ

Το 1979, ο επιχειρηματίας Τζαμπάλα Ματάρ, πολιτικός αντίπαλος του Συνταγματάρχη Μουαμάρ Καντάφι, αυτοεξορίστηκε στο Κάιρο. Μια δεκαετία αργότερα απήχθη από τις Λιβυκές δυνάμεις ασφαλείας. Η σύζυγός του και οι δύο του γιοι δεν τον ξαναείδαν ποτέ. Μεταφέρθηκε στην διαβόητη φυλακή Αμπού Σαλίμ στην Τρίπολη και οι οικείοι του δεν έμαθαν ποτέ αν ο Τζαμπάλα βρισκόταν ανάμεσα στους 1270 κρατουμένους που σφαγιάστηκαν στη φυλακή στις 29 Ιουνίου 1996 σε μια τυπική, για το καθεστώς του Καντάφι, επίδειξη ισχύος και βαρβαρότητας. Ωστόσο, ένας συνδυασμός φημών και ψευδών πληροφοριών τροφοδοτούσε τις ελπίδες τους ότι ο Τζαμπάλα βρισκόταν ακόμη εν ζωή, χαμένος σε κάποιο στρατόπεδο, ως την στιγμή που το 2011 άνοιξαν οι πύλες της φυλακής Αμπού Σαλίμ και εκατοντάδες πολιτικοί κρατούμενοι είδαν ξανά το φως της ελευθερίας.

Η απαγωγή του πατέρα του δεν στέρησε μόνο την πατρική παρουσία από, τον 19χρονο τότε, συγγραφέα αλλά και την φυσιολογική επαναστατικότητα της νιότης. Η πορεία προς την ενηλικίωση, γράφει στο βιβλίο του, είναι μια αλυσίδα -ευγνωμοσύνη, ανάμνηση, ενοχή, λήθη, ευθύνη, υποταγή, εξέγερση- η οποία έσπασε για εκείνον όταν ο χάθηκε ο πατέρας του. Ο Χισάμ Ματάρ θα επιστρέψει στη Λιβύη αναζητώντας τα ίχνη του ''απόντος-παρόντος'' πατέρα και θα καταγράψει σ’ αυτό το συγκλονιστικό χρονικό, την περιπέτεια της αναζήτησης και την προσπάθεια να επισκευάσει τους σπασμένους κρίκους της αλυσίδας και να ''θεραπευτεί από τη χώρα του''.