Η ΑΓΩΝΙΑ ΤΗΣ ΑΡΝΗΣΗΣ ΣΤΟΝ MARCUSE

Η ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΘΕΜΕΛΙΩΣΗΣ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ

Η αγωνία της άρνησης στον Marcuse, ή περί της θεμελίωσης της κοινωνικής του φιλοσοφίας.
Τι σημαίνει ότι η αγωνία της άρνησης αποτελεί το θεμέλιο της κοινωνικής φιλοσοφίας του Marcuse;
Τι σημαίνει ήδη ότι η άρνηση αποτελεί το θεμέλιο μιας κοινωνικής φιλοσοφίας;
Για να απαντηθούν τα ερωτήματα αυτά θα πρέπει να απαντηθεί το πιο πρωταρχικό;
Τι σημαίνει η άρνηση στον Marcuse;
Και πως η σκέψη για την άρνηση, στον ίδιο φιλόσοφο, αναδύεται ως αγωνία της άρνησης;

Προκειμένου να απαντηθεί αυτό το κρίσιμο ερώτημα, στη μελέτη αυτή διερευνώνται εκείνα τα στοιχεία που αποτελούν αφορμές και τρόπους της αγωνίας της άρνησης αφορμές όπως: η απόπειρα θεμελίωσης της άρνησης ως αγωνίας, η απουσία της άρνησης στο εσωτερικό της κοινωνίας τρόποι όπως: η διακύβευση της Μεγάλης ’ρνησης ως έκταση (από την ’ρνηση στις αρνήσεις) και ως ένταση ατομικού - καθολικού. Διερευνάται ακόμη, και εν τέλει, το οριακό εγχείρημα που αφορά την αγωνία της άρνησης και το οποίο είναι η διακύβευση του καθολικού η διακύβευση αυτή σφραγίζει τη μετάβαση από την προβληματική της Μεγάλης ’ρνησης στην προβληματική της Μεγάλης Διακύβευσης, εννοούμενης πρωταρχικά ως εκκάλυψης και αποδοχής συμμετοχής στο παιχνίδι των ανώνυμων εκδοχών του α-περιόριστου άλλου, χάριν της απ-ελευθέρωσης.