ΕΝΑΣ ΓΥΡΟΣ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ ΑΚΟΜΑ (BKS.0451189)
Wishlist
Share
|
ΠΤΛ 12.01 € μόνο 10.81 €
|
Περιγραφή |
Αξιολόγηση |
Σχετικά |
Από ανώνυμο χρήστη - Βαθμολογία 10 - 02-04-2014
Στα χέρια μου έπεσαν τυχαία δύο βιβλία
Χρήστος Θεοφιλάτος ο συγγραφέας. Οδός Πανός οι εκδόσεις. Δικλείδα ασφαλείας οι επιλογές του Χρονά, σκέφτηκα, πολύ επιφυλακτική πια, μετά από άσκοπα σπαταλημένα χρήματα σε καλοδιαφημισμένα βιβλία της πλάκας που τάφτανα μέχρι την σελίδα 10 και πιο κάτω δεν αντεχόνταν το μαρτύριο.
Διάβασα το πρώτο «Καφές με θέα την Κόλαση». Και μετά το δεύτερο « Ένας γύρος Καταιγίδα ακόμη».Μέσα σε δυό ημέρες, σχεδόν απνευστί.
Δεν συγκαταλέγομαι στις ενθουσιώδεις αναγνώστριες, το αντίθετο.
Ο Θεοφιλάτος σου δίνει μια γερή γροθιά, που πονάει περισσότερο γιατί είναι απρόσμενη. Ανοίγει την πόρτα και σε βάζει να δεις μ΄όλη του την λεπτομέρεια το σκοτεινό και σκουληκιασμένο ελληνικό ασυνείδητο. Ο ίδιος διαλέγει την θέση του ακραία εκτεθειμένου, σφαχτό σε μια θυσία χωρίς την προσδοκία του ούριου ανέμου καν. Επιπροσθέτως αυτοσαρκάζεται ακόμα και επί του βωμού. Τα βιβλία αυτά δεν είναι για ευαίσθητα στομάχια.
Ο λόγος κόβει σαν ξυραφιά. Με δέος μετράς τις εργατοώρες που προϋποθέτει ένα άψογο γραπτό, το επαναλαμβανόμενο σβήσιμο και γράψιμο της ίδιας λέξης, μέχρι να βγει μια φράση τόσο στοχευμένη- σχεδόν σαν στίχος. Μ’ αρέσει όταν ο συγγραφέας σέβεται την αισθητική του απαιτητικού αναγνώστη, μ ΄αρέσει όταν σέβεται τον χρόνο του, μ΄αρέσει όταν νοιώθω ότι ο συγγραφέας έχει άγχος για το πώς θα το πάρω.
Για μένα, ο Θεοφιλάτος είναι σπουδαίος. Για τις λέξεις που χρησιμοποιεί, για τα θέματα που θίγει, για την ελπίδα που προσφέρει στον απηυδησμένο από τα σκουπίδια αναγνώστη, που ξαναανακαλύπτει ανακουφισμένος την ηδονή της ανάγνωσης.
Χρήστος Θεοφιλάτος ο συγγραφέας. Οδός Πανός οι εκδόσεις. Δικλείδα ασφαλείας οι επιλογές του Χρονά, σκέφτηκα, πολύ επιφυλακτική πια, μετά από άσκοπα σπαταλημένα χρήματα σε καλοδιαφημισμένα βιβλία της πλάκας που τάφτανα μέχρι την σελίδα 10 και πιο κάτω δεν αντεχόνταν το μαρτύριο.
Διάβασα το πρώτο «Καφές με θέα την Κόλαση». Και μετά το δεύτερο « Ένας γύρος Καταιγίδα ακόμη».Μέσα σε δυό ημέρες, σχεδόν απνευστί.
Δεν συγκαταλέγομαι στις ενθουσιώδεις αναγνώστριες, το αντίθετο.
Ο Θεοφιλάτος σου δίνει μια γερή γροθιά, που πονάει περισσότερο γιατί είναι απρόσμενη. Ανοίγει την πόρτα και σε βάζει να δεις μ΄όλη του την λεπτομέρεια το σκοτεινό και σκουληκιασμένο ελληνικό ασυνείδητο. Ο ίδιος διαλέγει την θέση του ακραία εκτεθειμένου, σφαχτό σε μια θυσία χωρίς την προσδοκία του ούριου ανέμου καν. Επιπροσθέτως αυτοσαρκάζεται ακόμα και επί του βωμού. Τα βιβλία αυτά δεν είναι για ευαίσθητα στομάχια.
Ο λόγος κόβει σαν ξυραφιά. Με δέος μετράς τις εργατοώρες που προϋποθέτει ένα άψογο γραπτό, το επαναλαμβανόμενο σβήσιμο και γράψιμο της ίδιας λέξης, μέχρι να βγει μια φράση τόσο στοχευμένη- σχεδόν σαν στίχος. Μ’ αρέσει όταν ο συγγραφέας σέβεται την αισθητική του απαιτητικού αναγνώστη, μ ΄αρέσει όταν σέβεται τον χρόνο του, μ΄αρέσει όταν νοιώθω ότι ο συγγραφέας έχει άγχος για το πώς θα το πάρω.
Για μένα, ο Θεοφιλάτος είναι σπουδαίος. Για τις λέξεις που χρησιμοποιεί, για τα θέματα που θίγει, για την ελπίδα που προσφέρει στον απηυδησμένο από τα σκουπίδια αναγνώστη, που ξαναανακαλύπτει ανακουφισμένος την ηδονή της ανάγνωσης.