ΕΝΑ ΓΡΑΜΜΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΥΑ

«Από την αυλή της φυλακής ταξιδεύει μέχρι την αυλή του πατρικού του σπιτιού. Πιάνει το χέρι του παιδιού του και επιχειρεί ένα ιδιότυπο νοερό ταξίδι στο χώρο και στο χρόνο. Διερευνά την έννοια της ηθικής, το μέγεθος της αγάπης, το βάρος της ευθύνης, το κόστος της ελευθερίας, την αιτία του κακού... Τα βάζει όλα στη ζυγαριά, τα ζυγίζει και τα ξαναζυγίζει. Μετράει τα λάθη, τα πάθη τις αντοχές τις δικές του και των άλλων.
Τα φιλτράρει όλα μέσα από τα μάτια των παιδικών του χρόνων, όταν ο κόσμος του όλος ήταν η μικρή αυλή ή η γειτονιά του. Όταν ως παιδί προσπαθούσε να ξεχωρίσει τους φίλους από τους εχθρούς, το σωστό από το λάθος, το δίκιο από το άδικο, το καλό από το κακό»

Στέλλα Χασάπη από τον πρόλογο του βιβλίου