ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΙΑΖΥΓΙΟ

Η υποχρέωση παροχής διατροφής μετά το διαζύγιο από τον «εύπορο» στον «άπορο» πρώην σύζυγο έχει, στο μεταρρυθμισμένο Οικογενειακό Δίκαιο, αποσυνδεθεί από την υπαιτιότητα για τη λύση του γάμου (όπως, άλλωστε, και το διαζύγιο) και αποτελεί εκδήλωση κυρίως ηθικο-κοινωνικών αντιλήψεων για τις σχέσεις μεταξύ των πρώην συζύγων. Με βάση αυτή την κατευθυντήρια αρχή, περιορίζονται σημαντικά οι περιπτώσεις, στις οποίες θα μπορούσε βάσιμα να αξιωθεί παροχή διατροφής μετά το διαζύγιο.

Στο παρόν επιχειρείται ανάλυση των προϋποθέσεων της αναγνωρίσεως (και αντίστοιχης αξιώσεως) διατροφής, καθώς και άλλων συναφών ζητημάτων (χρόνος και τρόπος καταβολής, δικαστική επιδίωξη, μείωση ή παύση της διατροφής κλπ.), ώστε να δοθεί στον μη ειδικό αναγνώστη η απαραίτητη πληροφόρηση - πάντοτε στο πλαίσιο των στόχων της «ΕΚΛΑΪΚΕΥΜΕΝΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ».