ΑΝΑΜΝΕΖΑ

ΤΟΥ ΤΕΛΟΥΣ ΙΙ

αρκετά με τις λέξεις'
ας αφήσουμε τα υλικά να σωπάσουν
σε κήπους, βιβλιοθήκες
και ημερολόγια κοριτσιών,
ό, τι απόμεινε στην αγωνία ας ξεχαστεί
μιλήσαμε πολύ,
τα νύχια μεγάλωσαν παράταιρα
κι ο κόρφος των δοντιών
στο πρόσωπο μπλεγμένος,
μα αρκετά με τις λέξεις
ας αναλάβουν τώρα τα πορτοκάλια
οι βιογραφίες των σταγόνων
στον καθρέφτη
και ο τίγρης λαιμός
του μεσημεριού

καθόλου δε με μέλει
εδώ εξόριστος
εξώστιχος
καθώς είμαι
περιμένοντας τα ποιήματα
να κοιμηθούν

να τα προδώσω