ΑΝ ΑΓΑΠΗΣΕΙΣ ΠΟΤΕ

Ήταν όμορφη! Τα μάτια της μάζευαν πελαγίσιες εικόνες κι αντανακλούσαν τη γαλήνη τους. Την κοίταξε και μια βουβή ζήλια τύλιξε την καρδιά του Πάρη. «Το κύμα βγαίνει μέσα από τα μαβιά κοχύλια!» είπε σπάζοντας τη σιωπή της, καθώς χανόταν με ονειροπόλο βλέμμα στον ορίζοντα.
«Κι απ' τις φωνές τ' ανέμου!» απάντησε με ανάλογη αισθαντικότητα εκείνος.
«'Αφθαρτο ό, τι γεννιέται σ' αυτό!» συνέχισε η Αγαύη, την ώρα που ένας ολόλευκος γλάρος, μ' έναν εναέριο ελιγμό άρπαξε τις λέξεις από τα χείλη της, για να τη βυθίσει και πάλι στη σιωπή...

Ένας ιδανικός έρωτας κι ένα σκοτεινό μυστικό. Ίντριγκες και πάθος...
Ένα συναρπαστικό μυθιστόρημα όπου η δύναμη της αγάπης αντιπαλεύει το μίσος και η ευτυχία τη χίμαιρα...