ΑΦΟΥΤΟ

Όπως είχε πει και ο Mr. Κ μια μέρα που τρώγαμε οι τρεις μας σούσι στο σπίτι:- Κανείς δε μπορεί να ζήσει μια ζωή ά-σουσι! Του άρεσε φαίνεται πόσο τραγουδιστό ακουγόταν όλο αυτό.- Αφού το λες εσύ αγάπη μου, κάτι θα ξέρεις, είχε συνεχίσει το αστείο η ’ννα.- Αφού το λες εσύ. Αφού το λες. Αφού το. Αφούτο! (Επαναλάμβανε ο Mr. Κ λες και είχε πάθει εγκεφαλικό). Τι είναι το αφούτο; Ρώτησε τελικά την ’ννα κατενθουσιασμένος, ενώ εγώ προσπαθούσα ακόμα να καταλάβω τι συνέβαινε.

Η ’ννα τον κοιτούσε σκεπτική. Έπαιζε με τα ξυλάκια της και, κοιτώντας το σούσι στο τραπέζι, σκεφτόταν. Είχαν τον δικό τους κώδικα επικοινωνίας. Εγώ προσπαθούσα να καταλάβω πού το πήγαιναν.- Αφούτο, ε; Ναι... Το αφούτο είναι σπέσιαλ συστατικό της ιταλικής κουζίνας, απάντησε τελικά η ’ννα.- Μμμμμμ... Ναι... Έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι σαν την τρούφα! Σαν το σαφράν! Επιβεβαίωσε ο Mr. Κ.