ΑΕΡΑΣ ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ

Λυρικός διαλογισμός σε πρώτο πρόσωπο αλλά και απόπειρα συλλογικής σκιαγραφίας, ο «Αέρας αύγουστος» ιστορεί την Ελλάδα του τώρα. Στο επίκεντρό του έχει το θέαμα της φωτιάς: την ιάνεια όψη του καλοκαιριού ως ζείδωρης φλόγας και ολέθριας πυρκαγιάς. Στους στίχους του έργου απηχούνται τα επεισοδιακά βήματα της πρόσφατης Ιστορίας: ο Ιούνιος και ο Αύγουστος του 2007, ο Δεκέμβριος του 2008, ο Μάιος του 2010. Κι ακόμη, η Φύση ως διαρκής επαγγελία και διάψευση, ως θέση και άρνηση κάθε νοήματος, ως λαμπερή αλλά αβέβαιη και φευγαλέα Εδέμ.