ΑΔΕΙΟΙ ΣΤΙΧΟΙ

Μεσίστια ζωή
Χρώμα στις βαθιές ρυτίδες
Τα όχι κτίζουν ξερολιθιές
Τα βλέφαρα σκεπάζουν λάθη
Με φως εσπέρας διάβασαν τις λέξεις της ζωής τους
οι γιορτές τους μέσ' από καθρέπτες
Η θάλασσα
όμορφη με μελανά φεγγάρια
Κι ο ουρανός
με συρματόπλεγμα κι αστροφεγγιά
Τον κόσμο τους τον κέντησαν
Τον έκρυψαν, μήπως και ξεθωριάσει
Ξεχάστηκαν
Τα Πρόσωπα της Ερημιάς
χαμένα μες στον ίσκιο τους, στο ξέφωτο του χρόνου.