ΖΗΣΑΜΕ ΚΙ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΑ ΧΡΟΝΙΑ

Ο αναγνώστης αυτού του βιβλίου, πριν αρχίσει το διάβασμα, θα πρέπει να έχει δίπλα του ένα ποτήρι γεμάτο με χιούμορ για να μπορέσει να το αντέξει.

Ένας απλός πολίτης, ένας άνθρωπος που βλέπουμε καθημερινά στη γειτονιά με το καλοσυνάτο του χαμόγελο και χαιρόμαστε τη ζεστή του «καλημέρα», αποφασίζει να οδηγήσει τον Θεό στο δικαστήριο. Τον κατηγορεί ότι τον καταδίκασε σε θάνατο χωρίς να τον δικάσει, χωρίς ν’ ακούσει την απολογία του και, όπως ο ίδιος πιστεύει, χωρίς να αξίζει αυτήν τη βαριά καταδίκη.

Αν ο αναγνώστης θέλει να μάθει το τι ακολουθεί, θα πρέπει πρώτα ν’ αρχίσει να πίνει από το ποτήρι που θα έχει δίπλα του. Είναι ο μόνος τρόπος για να το αντέξει.