ΥΓΕΙΑ ΑΣΘΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΔΕΣΜΟΣ

Υγεία για όλους. Όχι, μόνο απουσία ασθενείας άλλα και ένα καθεστώς πλήρους ευεξίας. Το πρόταγμα του Παγκοσμίου Οργανισμού Υγείας και του περίφημου ορισμού του, στην εποχή της ίατρικοποίησης και της ποσοστικοποίησης της υγείας και της ασθενείας, στην εποχή της δικτατορίας της υγιεινής. Νέος τρόπος εγγραφής του υποκειμένου στον κοινωνικό δεσμό: η απόκλιση από το ιδανικό σώμα, η απόκλιση από το ιδεώδες της ψυχικής υγείας, η απόκλιση από τον εν γένει ιδανικό τρόπο ζωής και υγιεινής η νέα μορφή δυσφορίας στον πολιτισμό.
Τι γίνεται όμως με τον ίδιο τον πάσχοντα, τον ασθενή, το υποκείμενο το οποίο "νοσεί" σε αυτό το ετεροκατευθυνόμενο σύμπαν σε σχέση με τον προσδιορισμό της δικής του κανονικότητας, στο σύμπαν των ειδικών, της μέτρησης, της στατιστικής και των επιτροπών ηθικής;
Τα νέα συμπτώματα του πολιτισμού και η εγγραφή τους στον κοινωνικό δεσμό, στο νέο αυτό συγκείμενο της υγείας και της ασθενείας, υπό την οπτική της ψυχανάλυσης αλλά και των ευρύτερων κοινωνικών επιστημών, αποτελούν το αντικείμενο του συγγράμματος.