ΞΑΝΑΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΡΑΜΣΙ

Καρπό μιας διαρκούς και σταθερής σχέσης του συγγραφέα με τα εκδοτικά, πολιτικά και πολιτιστικά δρώμενα που αφορούν την πρόσληψη και επίδραση του έργου και των ιδεών του Αντόνιο Γκράμσι στην Ελλάδα αποτελεί το βιβλίο αυτό.

Μέσα από ένα πλήθος στοιχείων ο συγγραφέας δίνει ένα σχήμα ερμηνείας στο γιατί και στις μέρες μας ο Γκράμσι είναι ορμητικά παρών, αντιστεκόμενος σθεναρά στην προοπτική του επερχόμενου Μεσαίωνα. Κι αυτό δεν είναι σχήμα λόγου, αλλά αποτύπωση μιας καταγεγραμμένης πραγματικότητας, που επικυρώνει το γεγονός ότι τα έργα του όχι μόνον εκφράζουν μια διαφορετική πολιτική λογική, αλλά - κυρίως - ότι ανήκουν σε μιαν άλλη πολιτισμική και ηθική σφαίρα, που ουσιαστικά τα διαφοροποιεί από τους τετριμμένους κώδικες και την ξύλινη γλώσσα των πολιτικών στελεχών και διανοουμένων της εντός των τειχών Αριστεράς.

Λιτά και τεκμηριωμένα ο Γκράμσι προβάλλει ως ένας υποδειγματικός επαναστάτης διανοούμενος, στον οποίο η ευρυμάθεια, αγωνία, αγρύπνια, αυστηρότητα και μοναδική σε αποχρώσεις και βάθος ποιότητα τρόπου σκέψης δένουν οργανικά με την αφετηριακή νοηματοδότηση της ζωής του, η οποία έχει αξία γι' αυτόν μονάχα όταν αφιερώνεται, κυριολεκτικά και χωρίς παράπονο, στην εξυπηρέτηση ενός ιδανικού.

Την εργασία συμπληρώνουν ένα σύνολο στοιχείων που αφορούν την μετάφραση και έκδοση των έργων του Γκράμσι στα Ελληνικά, τις πρώτες απόπειρες μετάφρασης των Τετραδίων της Φυλακής στις ελληνικές φυλακές και εξορίες και την εκδοτική συνέχεια στενά συνυφασμένη με τις ιδεολογικές και πολιτικές περιπέτειες της καθόλου Αριστεράς.

Ο συγγραφέας της παρούσας εργασίας θέλησε να αποφύγει ένα έργο «εκθεσιακού χαρακτήρα», επικεντρώνοντας την προσπάθειά του στο να δοθεί ένα βιβλίο με εργαλειακά χαρακτηριστικά, χρήσιμο και χρηστικό όχι μόνο για κάθε έναν που θέλει να έρθει σε μια πρώτη, κατ' αρχήν επαφή με το έργο του μεγάλου Ιταλού στοχαστή, αλλά και για όσους έχουν έρθει ήδη σε επαφή με αυτό, θεωρώντας την τροφοδοσία τους με κάθε νέο προκύπτον υλικό ως οργανικό κομμάτι του πνευματικού τους οπλοστασίου.