ΤΣΕΤΕ ΠΑΠΑΣ Ο ΑΝΤΑΡΤΟΠΑΠΑΣ ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ

Η ιστορία των τελευταίων δεκαετιών της παρουσίας των Ελλήνων στον Πόντο δεν έχει γραφτεί, ή αν έχει γραφτεί, παρουσιάζει πολλά κενά. Απουσιάζουν απ’ αυτήν τραγωδίες προσώπων, οικογενειών, χωριών και περιοχών, που έπεσαν θύματα γεωπολιτικών σχεδιασμών και ανατροπών, που κατέληξαν στην εξάλειψη του ελληνικού πληθυσμού από τον Πόντο και τη Μικρά Ασία.

Ένα από τα κενά αυτά έρχεται να καλύψει το ανά χείρας πόνημα, το οποίο, παρά το γεγονός ότι έχει μυθιστορηματική γραφή και δομή, πουθενά δεν υπερβάλλει, ούτε υποβαθμίζει, ούτε παραποιεί αλήθειες αποδεδειγμένες και καταχωρημένες επίσημα σε ιστορικά αρχεία. Στηρίζεται σε αδιαμφισβήτητες αλήθειες τεκμηριωμένες, αφήνοντας τον αναγνώστη να παρακολουθεί από κοντά και την ειρηνική συμβίωση Τούρκων και Ελλήνων, αλλά και τον Αρμαγεδώνα, που ακολούθησε σε βάρος πρώτα του Αρμενικού και αμέσως μετά κατά του Ελληνικού στοιχείου.

Ο συγγραφέας δεν στοχεύει στη σπορά και καλλιέργεια συναισθημάτων οργής, εκδίκησης, μίσους και μισαλλοδοξίας. Απλά εκφράζεται μέσα από τις σελίδες της φρίκης, η απέραντη αποστροφή του προς κάθε απάνθρωπο μέτρο και μέσο προς εκκαθάριση ενός γένους και ενός φιλήσυχου, ειρηνικού, προοδευτικού και πολιτισμένου λαού, που ήταν ριζωμένος εκεί στον Πόντο αιώνες πριν από τον Μέγα Αλέξανδρο, τους Ρωμαίους και τον Χριστό, και φυσικά από τους Τούρκους, οι οποίοι ακόμη ήσαν ανύπαρκτοι στην ανθρώπινη ιστορία και στην περιοχή...