ΤΡΕΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ

Στις ΤΡΕΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΙΣΤΟΡΙΕΣ παρακολουθούμε την ιστορία ενός μεγαλοφυούς και αξεπέραστου σκακιστή με ουδέτερο και ασήμαντο παρουσιαστικό, που κάθε μέρα εξοντώνει τους αντιπάλους του στον παρισινό "Κήπο του Λουξεμβούργου". Μέχρι που εμφανίζεται ένας μυστήριος νέος και τον προκαλεί. Όλοι ελπίζουν ότι επιτέλους ο πρωταθλητής θα νικηθεί, όλοι χειροκροτούν κάθε μέτρια κίνηση του νέου που πολύ γρήγορα χάνει το παιχνίδι. Όμως ο πρωταθλητής νιώθει νικημένος γιατί κι εκείνος είχε εντυπωσιαστεί, παγιδευτεί, εξαπατηθεί από τα φαινόμενα. Ακριβώς οι αμφιβολίες που ένιωσε για τις ικανότητές του, τον οδηγούν να εγκαταλείψει το σκάκι.

Μια άλλη ιστορία είναι αυτή της ζωγράφου, η οποία οδηγείται στην αυτοκτονία μετά το σχόλιο κριτικού που πίστευε ότι θα τη βοηθούσε αν πρόσθετε κάποιες ενστάσεις στην ενθουσιώδη κριτική του.

Στο τέλος του κομματιού διαπιστώνουμε ότι έχει συμβεί μια παρεξήγηση, από αυτές που πολύ αγαπά ο συγγραφέας, η οποία και απέβη μοιραία. Φταίει όμως αυτό, ή μήπως η ζωγράφος είχε αυτοκαταστροφικές τάσεις, όπως όλοι οι πρωταγωνιστές του βιβλίου;