ΤΟ ΚΑΛΛΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΑΥΜΑ

Κάθε βραδάκι
πάλι ναυλώνω το καράβι μου
καλώ ανέμους για καλά ταξίδια
σε κύματα χαριτωμένα να γλιστρώ
κάτω από χρυασεφένιους ουρανούς.
Ο Ποσειδώνας με τα γένια φύκια του
και με αστερίες σκουλαρίκια
στην αφθονία της χάρης του με βάζει
οι Νηρηιδες στη θαλάσσια γύμνια τους
περιδινίζουν τις ατολμίες
υφαίνουν δέρματα ψαρίσια ανθεκτικά
και δυο δελφίνια πάντα ακολουθούν
για το καλό και για την ευτυχία
(Ο Αναστάσιος και η Ευαγγελία).
Ψυχή μου του ωκεανού
σε παραδίνω στις αβύσσους των υδάτων
να βαφτιστείς, να μυρωθείς
να ανδυθείς αγνή στο φως το πρωϊνό.