ΤΟ ΑΡΩΜΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ

Την κοιτούσα με προϊούσα ευχαρίστηση και πέρασε απ'το μυαλό μου να πυκνώσω το ενδιαφέρον της γι'αυτό που είπε σε στιγμή παρορμητική. Επιθύμησα να μιλήσω σ' έναν άνθρωπο, όχι ασκητή, αγνό ή θεοσεβούμενο, σ' έναν κοινό άνθρωπο που διατύπωσε έξω από τα συνηθισμένα να'χει συζήτηση μαζί μου... <<Ταξιδεύω τριακόσια χρόνια, εγώ ο άγγελος Ιωήλ, κι έχω να πω, αγαπητή Θάλεια...>>
Πέρασε μια ζωή στη δίνη των αναμνήσεών του και αποφάσισε αυτή την κάθοδο προς τους ανθρώπους.