ΘΑΛΑΤΤΑ ΘΑΛΑΤΤΑ Ω ΦΩΣ

Η ζωή κι ο θάνατος είναι μια ατέλειωτη υλική ζύμωση, τροφή, στολισμός και οι λέξεις, ανθοί για τη δόξα της υποτιθέμενης ψυχής. Οι λέξεις, η μία κοντά στην άλλη, δεν είναι λέξεις, είναι σφαίρες, κραυγές, σπαθιές, πότε στο νερό, πότε στο ύδωρ που διαφέρει από το νερό. Το νερό ξεδιψά, ενώ το ύδωρ αναβαπτίζει κι ανασταίνει.

Το ύδωρ είναι η Ελλάδα που έδωσε φως στον κόσμο, το νερό είναι η Ελλάδα του σήμερα. Η θάλαττα δεν είναι το ίδιο με τη θάλασσα. Η θάλασσα είναι για να ταξιδέψεις, να κάνεις διακοπές και μπάνιο, ενώ η θάλαττα είναι όταν φτάσεις σε κείνο που αναζητούσες, δηλαδή το τέρμα που είναι νέα αρχή.