ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΜΑΖΙ ΜΟΥ

Στην άκρη της πόλης, απομονωμένο και σιωπηλό, στέκεται το χάρτινο σπίτι. Σ' αυτό το σπίτι δεν κατοικούν άνθρωποι, παρά μόνο χαρτιά. Ο καλύτερος φίλος τους είναι ο άνεμος.

Μια μέρα, ένα μικρό χαρτί βρέθηκε καθισμένο στο περβάζι του ανοιχτού παραθύρου. Ο άνεμος, που είχε κοιμηθεί δυο ολόκληρες μέρες και ξύπνησε φρέσκος φρέσκος, μόλις το είδε το ρώτησε:
«Τι κάνεις εδώ, μικρό χαρτί;»
«Βλέπω τον κόσμο».
«Ποιον κόσμο;»
«Αυτόν που είναι έξω από το παράθυρο».
«Μα αυτό δεν είναι κόσμος!»
«Δεν είναι; Και πού είναι ο κόσμος;»
«Μπορώ να σε ταξιδέψω και να τον δεις, αν μου το ζητήσεις!»
«Σ' το ζητάω. Θέλω να γνωρίσω τον κόσμο!»