ΤΑ ΕΚΛΟΓΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΩΝ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΩΝ

1. Χωρίς να παραβλέπεται, ότι οι φυλακές συνιστούν κοινότητες ομαδικής πειθαρχημένης και επιτηρούμενης συμπεριφοράς δεν πρέπει να λησμονείται, ότι έχουν ως προέχουσα αποστολή τη διαμόρφωση των προϋποθέσεων της ενεργούς επανένταξης των κρατουμένων στο κοινωνικό γίγνεσθαι.
Τα εκλογικά δικαιώματα των κρατουμένων αποτελούν μια χαρακτηριστική περίπτωση εφαρμογής των πολιτικών δικαιωμάτων, που αποσκοπεί στην πραγμάτωση του ανωτέρω στόχου μέσα, όμως, από τον συγκερασμό δύο αντιφατικών όρων: αφενός την τήρηση της τάξης και ασφάλειας καθώς και την ομαλή λειτουργία των καταστημάτων κράτησης και αφετέρου την ενίσχυση του αυτοσεβασμού και της κοινωνικής ευθύνης των κρατουμένων.
Η εφαρμογή περιοριστικών ρυθμίσεων κατά την άσκηση των εκλογικών δικαιωμάτων των κρατουμένων μπορεί να δικαιολογηθεί μόνον μέσω της εξατομικευμένης αντιμετώπισης των αναφυομένων ζητημάτων και της στάθμισης των εννόμων αγαθών που διακυβεύονται, εδραιωμένων σε ουσιαστικούς νόμους (λ.χ. σωφρονιστικός κώδικας, κανονισμοί λειτουργίας των φυλακών) και όχι μέσω της γενικευμένης θεωρητικής τους ρύθμισης από οδηγίες ή εγκυκλίους.

2. Η διαμόρφωση των διαδικαστικών προαπαιτουμένων για την άσκηση και του παθητικού εκλογικού δικαιώματος από τους κρατουμένους είναι δυσχερώς εφαρμόσιμη στην πράξη. Οι αντενεργοί προς τούτο παράγοντες επικεντρώνονται, ιδίως, στις περιορισμένες επικοινωνιακές δυνατότητες των υποκειμένων του δικαιώματος, λόγω της διαβίωσής του σ' ένα κοινωνικό χώρο που διακρίνεται για την εγγενή ρευστότητα των παραμέτρων της δημοκρατικής αρχής.

Ωστόσο, η ανακίνηση του ζητήματος έχει αδιαμφισβήτητη κοινωνική και πολιτική σημασία στο βαθμό που η λήψη ανάλογων νομοθετικών μέτρων θα μπορούσε να συμβάλλει, τουλάχιστον, στη δημοσιοποίηση από τα υποκείμενα του σχετικού δικαιώματος των τεκταινομένων εντός των καταστημάτων κράτησης και στην εισήγηση μέτρων βελτίωσής τους.