ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΔΙΑΝΟΜΗΣ ΣΤΟ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΟ ΕΜΠΟΡΙΟ

Η αξιοποίηση του διαδικτύου φαίνεται πλέον επιτακτική για τη διατήρηση της ανταγωνιστικότητας ενός δικτύου διανομής (αποκλειστικής, επιλεκτικής, δικαιόχρησης, διανομής αυτοκινήτων, εμπορικής αντιπροσωπείας). Η τεχνολογική αυτή πρόκληση συνοδεύεται αναπόφευκτα από τη νομική πρόκληση? επαρκεί το ισχύον νομοθετικό πλαίσιο για τη ρύθμιση των ζητημάτων που τίθενται λόγω της ιδιαίτερης φύσης του διαδικτύου;

Στο παρόν έργο «Συμβάσεις διανομής στο ηλεκτρονικό εμπόριο» επισημαίνονται τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ηλεκτρονικού εμπορίου που επηρεάζουν τη δραστηριότητα ενός δικτύου διανομής, η έλλειψη εδαφικότητας και η έλλειψη ασφάλειας των συναλλαγών. O όρος εκμετάλλευσης αποκλειστικής γεωγραφικής περιοχής φαίνεται μη συμβατός με την έλλειψη εδαφικότητας που χαρακτηρίζει το διαδίκτυο, ενώ αντίστοιχα δυσχερής καθίσταται και ο προσδιορισμός του εφαρμοστέου δικαίου στις διασυνοριακές συναλλαγές (συμβάσεις διανομής, καταναλωτικές συμβάσεις) και της τοπικής αρμοδιότητας των δικαστηρίων. Για την ενίσχυση της ασφάλειας των συναλλαγών, ο διανομέας οφείλει να παρέχει αυξημένες πληροφορίες στον αντισυμβαλλόμενό του (οδηγίες 2000/31/ΕΚ και 2011/83/ΕΕ), να διασφαλίζει την προστασία των προσωπικών δεδομένων (προϋποθέσεις επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων, διασύνδεσης αρχείων, εγκατάστασης λογισμικών cookies, οδηγίες 2002/58/ΕΚ και 2009/136/ΕΚ) και ενδεχομένως να κάμει χρήση της ηλεκτρονικής υπογραφής.

Οι ισχύουσες συμβάσεις διανομής μπορούν να προσαρμοστούν στα δεδομένα του διαδικτύου βάσει ερμηνευτικών λύσεων του δικαίου του ανταγωνισμού (Κανονισμού 330/2010), της διανοητικής ιδιοκτησίας και των γενικών αρχών του αστικού δικαίου. Η πρόκληση, ωστόσο, τίθεται ως προς την περαιτέρω συμβατική διαμόρφωση των σχέσεων των μελών ενός ηλεκτρονικού δικτύου διανομής υιοθετώντας νέους τρόπους οργάνωσής τους. Παράλληλα, σε περίπτωση συμμετοχής τους σε ηλεκτρονική πλατφόρμα τρίτων, προκύπτουν ζητήματα ιδίως ως προς την ευθύνη του διαχειριστή της πλατφόρμας, τη διαδικασία σύναψης των συμβάσεων (λ.χ. μέσω ηλεκτρονικών πλειστηριασμών) και ανταγωνισμού (αυξημένης διαφάνειας στις συναλλαγές, ευκολίας ανταλλαγής πληροφοριών, κινδύνου συμφωνιών μεταξύ επιχειρήσεων, εναρμονισμένων πρακτικών, κατάχρησης δεσπόζουσας θέσης λόγω αποτελεσμάτων δικτύου, οριοθέτησης σχετικής αγοράς - διαδικτυακής). Περαιτέρω εξέλιξη ενός ηλεκτρονικού δικτύου διανομής μπορεί να εκδηλωθεί όχι μόνο με τη δομική του αναδιοργάνωση, αλλά και με τη χρησιμοποίηση νέων τεχνολογικών εργαλείων (λ.χ. λογισμικού ανοιχτού κώδικα, creativecommons). Ως προς τις σχέσεις ενός ηλεκτρονικού δικτύου διανομής με τους τρίτους, η προστασία του από προσβολές τρίτων, μη μελών του, επιτυγχάνεται επαρκώς βάσει του δικαίου του αθέμιτου ανταγωνισμού και την προστασία του σήματος.

Τέλος, η σύγκριση ελληνικού και γαλλικού δικαίου επιτρέπει την αξιοποίηση της γαλλικής θεωρίας και νομολογίας επί ζητημάτων που δεν έχουν τεθεί ακόμη στον ίδιο βαθμό στην ελληνική έννομη τάξη.

Οι Συμβάσεις διανομής στο ηλεκτρονικό εμπόριο αποτελούν μία πρωτοποριακή, πλήρως ενημερωμένη μονογραφία πάνω στον σύγχρονο, αλλά ακόμη νομικά αχαρτογράφητο, χώρο του ηλεκτρονικού δικτύου διανομής.