ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΜΗΧΑΝΩΝ ΜΕ ΤΗ ΒΟΗΘΕΙΑ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΗ

Σ' ολόκληρο τον κόσμο, τα συγγράμματα σχεδιασμού μηχανών παρουσίαζαν την ύλη ταξινομημένη ανάλογα με τα στοιχεία, όπως κοχλίες, άξονες, έδρανα, οδοντωτοί τροχοί, κ.λπ., ακολουθώντας το κλασσικό κείμενο του Reuleaux του 1854. Βέβαια, με τον τεράστιο αριθμό διαφορετικών στοιχείων μηχανών που υπάρχουν τώρα, τέτοιες παρουσιάσεις ήταν σε κάθε περίπτωση ελλιπείς. Αυτό οδήγησε το συγγραφέα του βιβλίου να δοκιμάσει μία ενοποιητική προσέγγιση, διαιρώντας την ύλη από την οπτική μάλλον της μεθοδολογίας σχεδιασμού παρά από τη λειτουργία του στοιχείου, στο βαθμό που αυτό ήταν δυνατό. Έτσι, η ύλη παρουσιάζεται, π.χ., σαν σχεδιασμός για αντοχή.

Ο φοιτητής έχει την ευκαιρία να παρατηρήσει τα κοινά χαρακτηριστικά σχεδιασμού των διαφόρων στοιχείων με τις ίδιες μεθόδους και τις ίδιες θεωρήσεις. Ο σκοπός είναι να οδηγήσει μάλλον το φοιτητή μέσα στη μεθοδολογία σχεδιασμού παρά να διδάξει πώς σχεδιάζονται τα διάφορα στοιχεία μηχανών.