ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΝΩΣΙΑΚΟΥ ΠΟΙΝΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Στο βιβλίο αυτό παρουσιάζονται βασικοί άξονες του σύγχρονου ενωσιακού ποινικού δικαίου, όπως αυτό διαμορφώθηκε μετά τη Συνθήκη της Λισσαβώνας. Η ύλη του έργου αποτελείται από μελέτες δημοσιευμένες, οι οποίες τροποποιήθηκαν και επικαιροποιήθηκαν γι’ αυτό το σκοπό, καθώς και από αδημοσίευτα κείμενα, η σύνθεση της παρουσίασης των οποίων φιλοδοξεί να δώσει στον αναγνώστη μια σφαιρική εικόνα για τον κεντρικό κορμό του ενωσιακού ποινικού δικαίου που ισχύει σήμερα.

Στο πρώτο μέρος του βιβλίου επιχειρείται να δοθεί μια εποπτική εικόνα του πρωτογενούς δικαίου της Ένωσης για τις παρεμβάσεις αυτής στο πεδίο της ποινικής καταστολής. Στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος κατά την παρουσίαση του θεσμικού πλαισίου της ΣΕΕ και της ΣΛΕΕ βρίσκονται η εναρμόνιση των κανόνων του ουσιαστικού ποινικού δικαίου, οι παρεμβάσεις στο πεδίο του ποινικού δικονομικού δικαίου, καθώς και οι ρυθμίσεις για τα ευρωπαϊκά όργανα ποινικής καταστολής.

Στο δεύτερο μέρος του έργου, το οποίο είναι αφιερωμένο στο δευτερογενές ενωσιακό δίκαιο που αφορά τόσο το ουσιαστικό όσο και το δικονομικό ποινικό δίκαιο, αναλύονται αφενός τα πλέον κομβικά πεδία εναρμόνισης του δικαίου των κρατών μελών στην ποινική καταστολή (: ποινική προστασία των οικονομικών συμφερόντων ΕΕ, ποινική αντιμετώπιση της διαφθοράς, της τρομοκρατίας, του οργανωμένου εγκλήματος κ.λπ.), και αφετέρου η πρώτη βασική αποτύπωση της λεγόμενης αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης δικαστικών αποφάσεων και διαταγών στο θεσμό του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης. Παράλληλα, γίνεται προσπάθεια να παρουσιαστεί συνοπτικά και να αξιολογηθεί και η ενσωμάτωση του πιο πάνω δευτερογενούς ενωσιακού δικαίου στην εθνική μας έννομη τάξη.

Τέλος, στο τρίτο μέρος του βιβλίου αναδεικνύεται ο ρόλος των θεμελιωδών αρχών του ποινικού δικαίου, με κύριο στόχο να διασφαλιστεί η λειτουργία αυτών στο ενωσιακό ποινικό δίκαιο κατά την ερμηνεία και εφαρμογή του. Οι συγκεκριμένες αρχές επιβάλλεται να έρθουν στο προσκήνιο ως όρια της δυναμικά αναπτυσσόμενης ευρωπαϊκής αντεγκληματικής πολιτικής, αλλά και ως βάσεις στήριξης μιας διακρατικής ποινικής διαδικασίας στο πλαίσιο της Ένωσης, στην οποία θα τεθούν περιορισμοί στην αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης για να εξασφαλίζονται αποτελεσματικά και τα θεμελιώδη δικονομικά δικαιώματα, ιδίως των υπόπτων και κατηγορουμένων.