ΣΤΗ ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Δύο γυναίκες δυναμικές πολιορκούσαν το ετοιμόρροπο κάστρο του. Δύο προσωπικότητες αντίθετες σφράγισαν τη ζωή του. Η Αννα εξωστρεφής και παρορμητική, η Αντιγόνη εσωστρεφής και υπομονετική. Και για τις δύο έτρεφε αισθήματα ωραία κα ακατανίκητα.

Η Αννα ήταν ο νεανικός του έρωτας, ο πληγωμένος του εγωισμός, η γοητεία της ελεύθερης ζωής και της αλτρουιστικής αγάπης. Η Αντιγόνη ήταν αυτό που κάθε άντρας επιθυμεί, γοητευτική, διακριτική και στοργική, χωρίς να σε πνίγει η παρουσία της, άφηνε χώρο ν' αναπνεύσει ελεύθερος.

Έλειπε όμως το πάθος. Έλειπε η έκπληξη. Ήταν προβλέψιμη σε κάθε ενέργειά της, σε κάθε της σκέψης. Η Αννα έμοιαζε με μπόρα, με τρικυμία, που.