ΣΚΑΚΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ 3ος ΤΟΜΟΣ

Κοντεύουν είκοσι πέντε χρόνια, αλλά στο μυαλό μου παραμένει πάντα ζωντανή μια εικόνα από το ημιυπόγειο της οδού Δημοσθένους 151 (όπου στεγαζόταν τότε ο Σκακιστικός Όμιλος Καλλιθέας): ένας πιτσιρικάς, χωμένος στο βάθος της αίθουσας, να μελετάει το μοναδικό ταλαιπωρημένο αντίτυπο του Σιαπέρα - του μοναδικού ελληνικού σκακιστικού βιβλίου που υπήρχε στη μικρή βιβλιοθήκη του συλλόγου, δίπλα σε ρώσικες μονογραφίες, γιουγκοσλάβικα «Ινφορματόρ» και αγγλοαμερικανικές σκακιστικές βιογραφίες με τον ακαταλαβίστικο τρόπο γραφής των κινήσεων.

Εκείνα τα χρόνια - ελπίζω και χάρη στο σκακιστικά γόνιμο περιβάλλον - ο πιτσιρικάς (ο μελλοντικός πολυπρωταθλητής Ελλάδας, ο γκρανμέτρ Στράτος Γρίβας) έχτισε τα σταθερά θεμέλια μιας ισόβιας σχέσης πάθους και εκτίμησης με τη σκακιέρα, τους «πεσσούς», τους ανθρώπους, και τους πιστούς της θεάς «Κάισσας». Ίσως κάπου τότε να ξεκίνησε και η λατρευτική του σχέση με τη σκακιστική βιβλιογραφία.

Δυναμωμένος από τις επιτυχίες του στη σκακιέρα, και όντας άνθρωπος εξωστρεφής, έτοιμος να διδαχτεί και να προσφέρει, ο Στράτος είχε την τύχη να βρεθεί από μικρός κοντά σε μεγάλους δασκάλους των μυστικών του σκακιού. Το περίφημο «Σεμινάριο της Μόσχας» που παρακολούθησε το 1984 αποτέλεσε τον καταλύτη για το πρώτο του βιβλίο με τον ομώνυμο τίτλο, έναν ιδιαίτερα σημαντικό τίτλο για την ελληνική βιβλιογραφία.

Παράλληλα με τις σκακιστικές και οργανωτικές του επιτυχίες, ο Στράτος απέδειξε ότι η αγάπη του για το γραπτό λόγο δεν ήταν περιστασιακή. Ακολούθησαν και άλλα βιβλία, μονογραφίες, άρθρα. Όταν μερικά χρόνια αργότερα εγκαταστάθηκε για λίγο στη Θεσσαλονίκη, μετέφερε τις γνώσεις και την οργανωτική του πείρα και έπαιξε σημαντικό ρόλο στην ανανέωση της σκακιστικής ζωής της συμπρωτεύουσας, που έδειχνε να χάνει τότε τα αρχαία πρωτεία της στο σκάκι από την Αθήνα - με τα γνωστά αποτελέσματα: μια δεκαετία (τουλάχιστον) κυριαρχίας των βορειοελλαδιτών σκακιστών από τα μέσα της δεκαετίας του '90.

Ανήσυχο μυαλό, ο Στράτος ασχολήθηκε από νωρίς και με την προπονητική. Χάρη στην τεράστια αγωνιστική και εκπαιδευτική του πείρα έχει καταλήξει σε ιδιαίτερα αποδοτικές και πρακτικές μεθόδους προπόνησης νέων, ταλαντούχων σκακιστών και σκακιστριών. Ως προπονητή, δεν του αρκεί να μεταφέρει στους αθλητές του την (απαραίτητη) αγάπη για το σκάκι, αλλά επικεντρώνεται στον αγωνιστικό τομέα, στην κατανόηση και εφαρμογή της θεωρίας και στα πρακτικά θέματα της σκακιστικής καθημερινότητας.

Σήμερα, που χάρη στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και στις τεράστιες βάσεις δεδομένων η ενημέρωση στην τελευταία λέξη της θεωρίας των ανοιγμάτων είναι κοινός τόπος για «πάντα βουλόμενον», η έμφαση είναι, πολύ περισσότερο από ποτέ, στη συστηματική κατανόηση της σκακιστικής παρτίδας. Με άπειρο υλικό στη διάθεση κάθε μελετητή, το άνοιγμα, το μέσον και το φινάλε της παρτίδας, μπαίνουν πια στο μικροσκόπιο της βαθύτερης ανάλυσης, της κατανόησης του γιατί και του διότι, του πότε και του πώς.

Το όνειρο κάθε σκακιστή της δικής μας - αλλά και των προηγούμενων - γενεών ήταν μια σειρά βιβλίων στα ελληνικά, που θα «μας έπαιρνε από το χέρι» και θα μας εξηγούσε τις βασικές ιδέες - τη στρατηγική - και θα μας εξοικείωνε με το οπλοστάσιό μας - την τακτική - της σκακιστικής παρτίδας. Με τη σειρά των βιβλίων που παρουσιάζει σήμερα στο ελληνικό σκακιστικό κοινό, ο Στράτος Γρίβας υλοποιεί αυτό το όνειρο και προσφέρει στο ελληνικό κοινό μια πλούσια πηγή σκακιστικής γνώσης.